تعرفه جدید عوارض فرود و توقف هواپیماها و سایر خدمات فرودگاهی و عوارض مربوط به گواهینامه‌های فنی و هواپیماها و کارکنان پرواز
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری بیست و یکم | تصمیم‌های مجلس | قوانین رفاه اجتماعی مصوب مجلس شورای ملی |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری بیست و یکم |
تعرفه جدید عوارض فرود و توقف هواپیماها و سایر خدمات فرودگاهی و عوارض مربوط به گواهینامه‌های فنی و هواپیماها و کارکنان پرواز - مصوب ۱ مهر ۱۳۴۶ مجلس شورای ملی و ۱۸ شهریور ۱۳۴۶ مجلس سنا. مصوب کمیسیونهای پارلمانی
تعاریف
حداکثر وزن - منظور حداکثر وزن مجاز هواپیما هنگام بلند شدن است Maximum Take off Weight که در گواهینامه معتبر صلاحیت پروازهواپیما ذکر شده و چنانچه چنینگواهی‌نامه‌ای در دسترس نباشد حداکثر وزن مجاز هواپیما همان است که در نشریه سازنده هواپیما درج گردیده‌است.
روز - منظور فاصله زمانی بین طلوع و غروب آفتاب در سطح زمین در فرودگاه مربوطه می‌باشد.
فرود - منظور فرود در یکی از فرودگاه‌های کشوری متعلق به دولت می‌باشد.
فرود و یا پرواز شب - منظور فرود یا پرواز در فاصله بین ساعات غروب و طلوع آفتاب و یا در هر زمان دیگری است که بنا به مقتضیات فنی و یادرخواست خلبان هواپیما باید با استفاده از وسائل روشنایی فرودگاه انجام شود.
هواپیمای خصوصی - منظور هواپیمایی است که گواهینامه صلاحیت پرواز آن مشروط بر عدم استفاده هواپیما در حمل و نقل عمومی صادر شده‌باشد و برای پروازهای خصوصی بدون قصد انتفاع مورد استفاده قرار گیرد.
ماده ۱ - عوارض فرود. برای هر دفعه فرود آمدن هواپیماهایی که مشمول این قانون می‌شوند: برای هر هزار کیلوگرم حداکثر وزن ۱۰۰ ریال دریافت‌می‌شود. در محاسبه حداکثر وزن کمتر از هر هزار کیلوگرم هزار کیلوگرم محسوب خواهد شد.
ماده ۲ - عوارض توقف. هواپیماهایی که مشمول این قانون می‌شوند عوارض زیر را بابت توقف در هوای آزاد یا آشیانه برای هر بیست و چهارساعت بایستی بپردازند:
۱ - حداقل عوارض پرداختی ۱۰۰ ریال است.
۲ - تا ۵۰ هزار کیلوگرم از قرار هر هزار کیلوگرم ۲۰ ریال.
۳ - از ۵۰ هزار کیلوگرم به بالا علاوه بر عوارض فقره ۲ فوق نسبت به مازاد هر هزار کیلوگرم ۱۵ ریال.
۴ - چنانچه توقف در آشیانه یا مکان سر پوشیده باشد عوارض متعلقه دو برابر می‌گردد.
در محاسبه حداکثر وزن کمتر از هر هزار کیلوگرم هزار کیلوگرم‌محسوب خواهد شد.
تبصره ۱ - توقف هواپیما در صورتی که کمتر از یک ساعت باشد مجانی و معاف از پرداخت است و توقف بیش از یک ساعت تا بیست و چهارساعت - بیست و چهار ساعت محسوب می‌شود.
تبصره ۲ - منظور از توقف فاصله زمانی بین هر فرود و برخاستن هواپیما می‌باشد که آن جداگانه محاسبه و دریافت می‌گردد.
ماده ۳ - عوارض روشنایی (یا عوارض پرواز شب). علاوه بر عوارض مذکور در مواد ۱ و ۲ برای عملیاتی که مستلزم استفاده از وسایل روشنایی باندمی‌باشد عوارض زیر دریافت می‌گردد:
الف - برای هر مرتبه استفاده از وسائل الکتریکی روشنایی باند ۲۰۰۰ ریال.
ب - برای هر دفعه استفاده از وسائل روشنایی نفتی یا علائم دیگر که معد به پرواز شب باشد در فرودگاه‌هایی که فاقد وسائل الکتریکی است. ۱۰۰۰ ریال.
ج - برای هر بار پرواز از روی باند بدون نشستن کامل (Touch and go Low Pass)که مستلزم استفاده از وسائل روشنایی باند باشد. ۲۰۰۰ ریال
د - برای هر بار عبور از باند یا حرکت در محوطه فرودگاه که منتهی به برخواستن هواپیما نشود و مستلزم استفاده از وسائل روشنایی باند باشد(Runway cross). ۵۰۰ ریال.
ماده ۴ - عوارض استفاده از وسائل ناوبری و مخابراتی و سرویسهای مراقبت پرواز در پروازهای عبوری بدون توقف در ایران. از هر هواپیما که ازیک یا تمام وسائل ناوبری و مخابراتی هواپیمایی کشوری و سایر سرویسهای مراقبت پرواز در پروازهایی که به طور عبوری از فراز خاک ایران صورت‌می‌گیرد استفاده نماید ۲۰۰۰. ریال دریافت می‌گردد.
تبصره ۱ - پروازهایی که مدت عبور آن از فراز خاک ایران کمتر از ۱۵ دقیقه باشد از پرداخت عوارض خدمات فوق‌الذکر معاف می‌باشد.
تبصره ۲ - اداره کل هواپیمایی کشوری مجاز است هواپیماهای کشورهایی را که بر اساس معامله متقابله از هواپیماهای ایرانی برای استفاده ازوسائل ناوبری و مخابراتی و سرویسهای مراقبت پرواز حقوقی دریافت نمی‌دارند از عوارض مشروح در ماده ۴ فوق معاف دارد.
ماده ۵ - عوارض صدور گواهینامه صلاحیت پرواز. برای بازرسی و صدور گواهینامه صلاحیت پرواز نسبت به هواپیماهایی که در ایران به ثبت‌رسیده‌است و حداقل هر سال یک بار به عمل می‌آید عوارض زیر دریافت می‌شود:
>جدول: دوره ۲۱ - جلد ۹ - صفحه ۵۴۳۰<
اگر حداکثر وزن هواپیما از ۱۲۵۰۰ کیلوگرم تجاوز نماید مبلغ ۳۰ ریال نسبت به هر یکصد کیلوگرم مازاد بر ۱۲۵۰۰ کیلوگرم اضافه می‌شود.
ماده ۶ - عوارض تمدید موقت اعتبار گواهینامه صلاحیت پرواز.
الف - عوارضی که برای تمدید موقت اعتبار گواهینامه صلاحیت پرواز هر هواپیما تعلق می‌گیرد معادل عوارضی است که طبق ماده ۵ این تعرفه‌باید پرداخت شود.
ب - عوارض مقرر در بند الف برای تمدیدهای موقت بیش از یک هفته می‌باشد و در مورد تمدیدهای موقت کمتر از یک هفته فقط برای یک بارعوارض مقرر در ماده ۵ دریافت نخواهد شد.
ماده ۷ - عوارض صدور گواهینامه ثبت هواپیماها. برای هر دفعه صدور گواهینامه ثبت و تابعیت هواپیماها عوارض زیر اخذ می‌گردد:
>جدول: دوره ۲۱ - جلد ۹ - صفحه ۵۴۳۱<
تبصره - در صورتی که مالک هواپیما تغییر کند گواهینامه ثبت باید طبق مقررات آیین‌نامه ثبت و تابعیت هواپیما به نام مالک جدید صادر گردد وعوارض مربوطه از مالک جدید دریافت می‌گردد.
ماده ۸ - تعرفه عوارض آزمایش به منظور صدور گواهینامه‌های خلبانی و سایر گواهینامه‌های فنی هواپیمایی.
>جدول: دوره ۲۱ - جلد ۹ - صفحه ۵۴۳۲ الی ۵۴۳۴<
تبصره ۱ - برای آزمایش چنانچه از هواپیمای دولتی استفاده گردد مبالغ زیر دریافت می‌گردد:
۱ - هواپیمای یک موتور ساعتی ۲۰۰۰ ریال
۲ - هواپیمای دو موتور ساعتی ۵۰۰۰ ریال
۳ - هواپیمای دوموتوره جت ساعتی ۱۰۰۰۰ ریال
۴ - پرواز با دستگاه مخصوص Link Trainer ساعتی ۳۰۰ ریال
تبصره ۲ - برای صدور نسخه دوم هر نوع گواهینامه ۲۰۰ ریال دریافت می‌گردد.
تبصره ۳ - برای تجدید قسمتی از آزمایش کلی گواهینامه هر دفعه ۲۰۰ ریال دریافت می‌گردد.
ماده ۹ - عوارض متفرقه.
۱ - حق اشتراک کتاب اطلاعات هواپیمای کشوری (AiP) هر نسخه ۱۲۰۰ ریال.
۲ - ارسال اصلاحیه‌های بعدی کتاب فوق سالیانه هر نسخه ۶۰۰ ریال.
۳ - صدور گواهینامه تأسیس فرودگاه خصوصی هر نسخه ۳۰۰۰ ریال.
۴ - صدور پروانه بهره‌برداری هوایی موضوع ماده ۱۷ قانون هواپیمایی کشوری ۳۰۰۰۰ریال.
۵ - اجازه‌نامه تأسیس آموزشگاه‌های تعلیماتی هواپیمایی با رعایت مفاد ماده ۱۷ قانون هواپیمایی کشوری ۲۰۰۰ ریال.
۶ - اجازه‌نامه پروازهای بازرگانی موضوع قسمت اخیر ماده ۱۷ قانون هواپیمایی کشوری ۲۰۰۰ ریال.
۷ - اجازه‌نامه تعمیرگاه‌های هواپیما ۲۰۰۰۰ ریال.
۸ - اضافه کردن اختیارات تعمیرگاه فنی هواپیما ۵۰۰۰ ریال.
ماده ۱۰ - معافیتها: در موارد زیر عوارض مربوطه دریافت نمی‌گردد.
۱ - هواپیماهای متعلق به دربار سلطنتی.
۲ - هواپیماهای متعلق به دولت که به منظورهای غیر بازرگانی پرواز می‌نمایند.
۳ - هواپیماهای متعلق به رؤسای کشورها و نمایندگان سیاسی و وابسته‌های سفارتخانه‌های مقیم کشور شاهنشاهی ایران که به منظور غیر بازرگانی‌پرواز می‌نمایند.
۴ - هواپیماهایی که بنا به توصیه یکی از سازمانهای دولتی ایران به منظور همکاریهای نظامی و اقتصادی و کشاورزی و غیره و یا بنا به دعوت دولت‌شاهنشاهی ایران در فرودگاه‌های ایران به پروازهای غیر انتفاعی مبادرت نمایند.
۵ - هواپیماهایی که به منظور نجات در موارد سانحه در ایران پرواز می‌نمایند.
۶ - پروازهای آزمایشی که بنا به دستور اداره کل هواپیمایی به منظور احراز صلاحیت پرواز هواپیما صورت می‌گیرد.
۷ - فرودهایی که بنا به دستور مقامات هواپیمایی و یا امنیتی ایران به منظور کنترل پرواز صورت می‌گیرد.
۸ - حق اشتراک کتاب اطلاعات هواپیمایی کشوری (A.I.P) و حق تمدید آن در مورد سازمانهای دولتی ایران و مقامات دولتی هواپیمایی کشورهای‌خارجی.
۹ - عوارض صدور و تمدید گواهینامه برای کارکنان هواپیمایی کل کشوری.
تعرفه فوق مشتمل بر ده ماده و هشت تبصره و تعاریف ضمیمه که به استناد ماده واحده بیست و پنجم بهمن ماه ۱۳۴۵ در تاریخ روز شنبه ۱۳۴۶٫۶٫۱۸به تصویب کمیسیون راه و دارایی مجلس سنا رسیده بود به ترتیب در تاریخ روز چهارشنبه بیست و نهم شهریور ماه و شنبه اول مهر ماه یک هزار وسیصد و چهل و شش شمسی مورد تصویب کمیسیونهای دارایی و راه مجلس شورای ملی قرار گرفت.
رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی