بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی هنگام بازدید از اردوی دانشجویان در بابلسر ۲۲ تیر ماه ۱۳۳۴
| سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | بیست و پنجمین سال شاهنشاهی اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر/ سال ۱۳۳۴ |
بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی هنگام بازدید از اردوی دانشجویان در بابلسر ۲۲ تیر ماه ۱۳۳۴
از اینکه بار دیگر فرصت این پیدا شده‌است که با شما جوان‌های کشور و امیدهای آینده این مملکت از نزدیک روبه‌رو بشوم و چند ساعتی را در میان شما بگذرانم، خوشوقتم.
به همان اندازه‌ای که اهمیت دارد که در محیط دانشگاه دانشجویان فقط به امور تحصیلی بپردازند، به همان اندازه اهمیت دارد در خارج از محیط دانشگاه، من جمله در چنین مواقعی مطالبی که مربوط به مملکت و سرنوشت آینده این ملت می‌شود با شماها گفتگو بشود و تذکراتی داده شود. مملکت شما پس از بحران‌های متعدد و گاهی وحشتناک بالاخره توانست از دام صیادان ماهر نجات یابد و بتواند مستقلاً راه و روش صحیحی را در پیش بگیرد.
ما امروز هیچ قید و هیچ مشکلی غیر از مشکلات داخلی خود در پیش نداریم. پارسال تابستان یادم هست که در اجتماع گفتم ما در این مملکت ناچار هستیم برای اینکه همگام سایر ملل مترقی و مهم دنیا پیش برویم با انواع فسادی که ممکن است موجود باشد مبارزه کنیم و اگر لازم باشد من شخصاً تصمیم دارم که یک تنه در این راه پیش بروم و می‌دانم اگر در این راه کسانی که به اصطلاح در این مملکت اثری دارند مرا تنها بگذارند، ملت ایران به خصوص جوانان تحصیلکرده هیچ وقت مرا تنها نخواهند گذاشت. الان موقع امتحان دارد می‌رسد و در این تصمیم نه فقط یک قدم عقب برداشته نخواهدشد و ما متوقف نخواهیم گشت، بلکه با عزم راسخی پیش خواهیم رفت.
به تمام کسانی که با تعلل کارها را از روزی به روز دیگر می‌اندازند، اخطار می‌کنم که امروز در مملکت دیگر موقع اتلاف وقت تمام شده‌است و ناچار قافله تمدن ما مثل چرخ عظیمی که به جریان می‌افتد، به گردش خواهدافتاد. کسانی که مثل چوب خشک باشند، مسلماً شکسته و خورد خواهندشد. راهی که ما می‌رویم راه اصلاحات است، راه اصلاحات اجتماعی است، راه عدالت است، راه این است که ایرانی و ایران سربلند و مفتخر باشد.
چه چیزی می‌تواند در مقابل این راه بایستد و مقاومت کند؟ امیدواری من این است که اشخاصی که هنوز در خواب غفلت هستند بیدار شوند و راه صحیح را در پیش گیرند و از این حرکت و جنبش کاملاً وطنی و یا به اصطلاح خارجی‌ها ناسیونالیست عقب نمانند و برای خود و اعقاب خودشان سربلندی کسب بکنند. اینها اقلیت کوچکی هستند که شاید روی هم رفته از چند صد نفر تجاوز نکنند، در حالی که بیست‌میلیون نفر مردم ایران تشنه همین راه و همین اقدامات هستند، و به هر صورت امیدوارم اینها راهنمایی بشوند. شما از هم اکنون بدانید که چیزی نمانده است که وارد اجتماع شوید و باید خود را بهتر از پیش و بیشتر از پیش آماده یک جنبش عظیم ملی و اخلاقی بکنید. اگر چه راه ممکن است دور و دراز باشد، ولی مسلماً به سر منزل مقصود خواهیدرسید.
در این راه احتیاج به نیروی فردفرد شما داریم. در این قبیل مجالس این تجانس فکری و روحی ممکن است در میان یک عده از جوان‌ها دیده شود و در آینده کاملاً مفید واقع شود. وقتی که مردم این مملکت چه موقع کار، چه در موقع تفریح و چه در وقت استراحت با هم آشنا بشوند، این بهترین طریقی است که می‌توانند روحیات همدیگر را بفهمند، زیرا امروز چیزی که بیشتر در این مملکت لازم داریم، این است که همه همدیگر را بفهمیم. کسی، کسی را فریب ندهد و کسی به کسی دروغ نگوید، و باطن و ظاهر یکی باشد. در این صورت هست که اکثریت یک مردمی مردمان خوب هستند، مردمان وطن‌پرست هستند.
امیدوارم در چنین محیطی با چنین نیرویی و با داشتن چنین مردمانی آتیه مملکت ایران را که مدتی دستخوش تلاطم و امواج خروشان بود، تأمین نماییم و افتخارات گذشته را دو مرتبه به دست بیاوریم و در میان سایر ملل سربلند و با افتخار زندگی کنیم.