بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران هنگام باریابی هیات مرکزی سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی ۲۸ مهر ماه ۱۳۳۷

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر سال ۱۳۳۷ خورشیدی تازی

بیست و پنجمین سال شاهنشاهی اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر/ سال ۱۳۳۷


بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران هنگام باریابی هیات مرکزی سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی ۲۸ مهر ماه ۱۳۳۷

سازمان در این مدت خیلی کار مفید انجام داده‌است و از فهرست کارهایی که باید در سال جاری انجام گیرد، معلوم می‌شود خیلی کارها نیز در پیش دارید. باید تشخیص داد کدام یک از این کارها مفیدتر است و بیشتر به درد مردم می‌خورد. من همیشه به سازمان توصیه کرده‌ام که بیشتر توجه خود را به خارج از مرکز و شهرستان‌های بزرگ معطوف بدارد و اکنون هم همین توصیه را تکرار می‌کنم.

سازمان باید به فکر مردمان دورافتاده قصبه‌ها و دهات باشد. برای شهرها بالاخره روزی اقداماتی انجام خواهدگرفت، ولی هیچ کس به فکر مردم نقاط دورافتاده نیست. فریاد مردم را کسی نمی‌شنود و من می‌خواهم که سازمان به داد این قبیل اشخاص برسد.

تأسیس درمانگاه‌های سازمان را دیدم و اکنون می‌توانم با کمال اطمینان به شما بگویم که این درمانگاه‌ها خدمت بسیار بزرگی می‌کنند و مردم از همین لحاظ به سازمان امیدوار هستند.

در برنامه سال آینده باید به تکمیل و اتمام آنچه شروع کرده‌اید، ادامه دهید و هیچ کاری را نیمه تمام نگذارید. تکمیل ساختمان‌هایی که مردم کرده‌اند و برای اتمام آن درمانده‌اند، باید مورد توجه سازمان قرار گیرد. حیف است این بناهای نیمه تمام از بین برود و من تعجب می‌کنم که چطور خود بانیان آن نتوانسته‌اند آن را کامل کنند. بعداً باید به ساختمان درمانگاه‌ها بپردازید. تحویل گرفتن باغ عزیزخانی در نیاوران از دولت پس از تخلیه آسایشگاه و تشکیل یک پرورشگاه برای کودکان یتیم یا بی سرپرست در آنجا کار بسیار صحیحی است و باید عملی شود.

برای یک چنین سازمان مفیدی باید فکر درآمد کافی و تازه کرد. من اکنون می‌توانم اطمینان حاصل کنم که این سازمان اعتماد مردم را جلب کرده‌است و همه فهمیده‌اند اگر به سازمان کمک کنند، پول وسیعشان به هدر نخواهدرفت.

فکری به نظرم رسیده که با آقایان در میان می‌گذارم، و آن این است که اگر سازمان درآمد کافی پیدا کند، باید در مبارزه بیماری‌ها نیز مستقیماً دخالت کند، مثلاً اعلام کند که یک سال با تراخم در شوشتر مبارزه خواهدکرد.

به هر حال این موضوع را بررسی کنید. شاید با تشریک مساعی وزارت بهداری بتوان در برنامه سازمان مبارزه با بعضی امراض را جای داد، زیرا درست است که این کار از وظایف بهداری است، ولی اکنون که وزارت بهداری با بودجه خود در این راه اقدام مؤثری ننموده‌است، سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی باید از هیچ گونه کمک و مساعدت در این راه خودداری نکند.