بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران در نشست هیات دولت ۲۹ فروردین ماه ۱۳۳۹
| برنامه عمرانی دوم | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | بیست و پنجمین سال شاهنشاهی اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر/ سال ۱۳۳۹ |
۲۹ فروردین ۱۳۳۹
از بیانات شاهنشاه در جلسه هیأت دولت
در اثر توجهات خداوند و فعالیت‌هایی که به عمل آمده، در هر رشته در سال گذشته پیشرفت‌هایی نصیب مملکت شده‌است.
وقتی ارقام و اعداد و آمار کارها را با دقت مقایسه کنیم، می‌بینیم که از سال ۱۳۳۲ به بعد، هر سال قدم‌های مؤثری رو به جلو برداشته شده و آشکار است که در بعضی قسمت‌ها پیشرفت ما بیشتر و بهتر و محسوس‌تر بوده‌است. مثلاً به خوبی مشهود است که در این دو سال اخیر صنایع مملکت خیلی پیش رفته و امور صنعتی و کارخانجات توسعه یافته‌است.
مسلماً اگر دقت و دلسوزی در تمام خریدهای دولتی به خرج داده‌شود، سالی بیش از صدمیلیون تومان فقط در قسمت خریدها به نفع خزانه دولت صرفه‌جویی خواهیم‌داشت.
به مأمورین مربوطه برای تقسیم اراضی خالصه فشار بیاورید. همانطور که گفته‌ام برای اتمام هر کاری ضرب‌الاجل معین کنید. ما نباید در قسمت تقسیم خالصه‌ها خود را زیاد معطل کنیم، زیرا کار بزرگتری در پیش داریم. بنابراین باید زودتر خودمان را از خالصجات خلاص کنیم که به کارهای اصلی و اساسی خود، یعنی تقسیم املاک بزرگ بپردازیم.
موضوع جنگل‌ها به خصوص از نظر من اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد. متأسفانه در اثر عدم توجه به امور جنگل‌ها قسمت‌هایی از آنها از بین رفته‌است که حتماً باید احیا گردد. دولت نباید موضوع جنگل‌ها را که خود یکی از منابع مهم درآمد کشور است، بی اهمیت تلقی کند. این نکته مسلم است که اگر نیروی اتم یا نیروی دیگری جای نفت را بگیرد، ولی جای جنگل را چیز دیگر نخواهد گرفت. از این جهت این عقیده در من پیدا شده که باید تمام جنگل‌ها را ملی کنیم تا بتوانیم برنامه وسیعی برای عمران و نگهداری و بهره‌برداری از آنها تهیه نماییم و به موقع اجرا گذاریم. فعلاً برای جنگل‌ها سازمان خود را روی اصول فنی قرار دهید و در نگهداری و احیای آنها طبق برنامه منظمی پیش بروید تا نظر ما درمورد ملی کردن جنگل‌ها به مرحله عمل درآید.
یکی از خارجی‌ها که به نواحی شمال مسافرت کرده و از نزدیک جنگل‌های ما را دیده‌بود، می‌گفت خداوند ملت ایران را خیلی دوست داشته که در جنوب منابع نفت و در شمال منابع جنگلی به آن اعطا فرموده است، زیرا هر یکی از این مواهب برای خوشبخت کردنِ دو برابر جمعیت فعلی ایران کافی است. بارها مذاکرات روزولت رئیس جمهوری فقید امریکا را در موضوع جنگل‌های ایران که می‌گفت «در موقع بازنشستگی حاضرم به ایران بیایم و جنگل‌های کشور شما را دوباره احیا کنم» برای شما بیان کرده‌ام. این اظهار لااقل دلیل این است که جنگل‌های ما توجه او را جلب کرده‌بود و به آن منابع با نظر اهمیت نگاه می‌کرد.
قانون وام سد دز باید زودتر به تصویب برسد که تأخیری در اجرای برنامه این سد رخ ندهد. شاید خودتان هنوز به عظمت این طرح آن طور که باید و شاید توجه ندارید. این اقدام حقیقتاً یکی از اقدامات عظیم و اساسی است که انشاءالله وقتی به پایان رسید، عظیمت آن بیشتر مشهود خواهدشد. باید دانست که آنچه برای مملکت باقی می‌ماند و نسل‌های بعد هم از آن استفاده می‌کنند و به روح ما و شما درود می‌فرستند، همین قبیل کارهای اساسی است.
دانشگاه به این عظمت که در زمان پدرم بنا و در دوره من تکمیل و توسعه یافته، سدهای عظیمی که با خون دل طرح‌ریزی و آغاز شده و انشاءالله همه آنها به زودی به پایان می‌رسد، همچنین خطوط آهن و ساختمان بیمارستان‌ها و دبستان‌ها و دبیرستان‌ها و دانشگاه‌های ولایات و پل‌ها و تونل‌ها و راه‌ها و هزاران تأسیسات و امور عمرانی دیگر که در عرض این مدت کوتاه به وجود آمده، هیچ کدام را من یا شما همراه خود نمی‌بریم. همه زحمات و ناراحتی‌ها را با عشق و علاقه تحمل کرده‌ایم و زیر بار سنگین قرض رفته‌ایم تا نسل حاضر و نسل‌های بعد از آن بهره ببرند و از فواید آن برخوردار گردند. ما مثل پدری هستیم که همه رنج‌ها و ناملایمات را برای به وجود آوردن وسایل آسایش و سعادت فرزندش تحمل می‌کند. ما همه سختی‌ها و مشقت‌ها را با کمال میل و رضا قبول می‌کنیم و از دل و جان می‌پذیریم تا فرزندان فعلی و بعدی ما از آن متمتع شوند و لذت و آسایش ببرند.
شنیده‌ام بعضی اشخاص کوته‌بین می‌گویند چه لزومی دارد که دولت با گرفتن وام از مؤسسات خارجی این گونه امور عمرانی پر خرج را انجام دهد؟ آنها می‌گویند ما احتیاجی به این گونه سدها و اجرای پروژه‌های نظیر آن نداریم. آنها می‌خواهند مثل سابق زندگی کنند و عقیده دارند که اگر با تمدن جدید آشنا نشوند، راحت‌تر خواهندبود. نظر این اشخاص بسیار کوتاه است و متأسفانه باید گفت به قدری بیچاره‌اند که حتی یک قدم جلوی پای خود را نمی‌بینند. آنها به قدری بی‌خبر و از مرحله پرت‌اند که نمی‌دانند مملکتی که در حال پیشرفت است و در راه توسعه قدم برمی‌دارد، غیر از این راهی که ما پیش گرفته‌ایم راهی ندارد.
ما که می‌خواهیم با ممالک پیشرفته جهان همگام شویم و فاصله عمیق بین خود و آنها را یک دفعه از میان ببریم و با سرعت و همت، عظمت و افتخارات خود را تجدید کنیم و برای مردم سعادت و رفاه به وجود آوریم، غیر از اینکه قسمتی از احتیاجات خود را با گرفتن وام انجام دهیم راه دیگری نداریم، زیرا با عواید عادی جز کار عادی انجام‌پذیر نیست. ما یقین داریم که اگر بخواهیم با وضع عادی قدم برداریم، هیچ وقت به هدف‌های بزرگ خود نمی‌رسیم.
ما برای اجرای بعضی از طرح‌های عمرانی خود ناچاریم قرض کنیم و پرداخت آن را بر دوش بگیریم تا ایرانی آباد و مترقی، ایرانی که تمام مظاهر ترقی و تمدن جدید و وسایل رفاه و آسایش در آن موجود باشد، به آیندگان تحویل دهیم. گذشته از جهات دیگر ما وقتی وام می‌گیریم، می‌خواهیم فشار زیادی به مردم از لحاظ پرداخت مالیات زیاد و سنگین وارد نشود و قسمتی را هم آیندگان به گردن بگیرند.
ما تصمیم گرفته‌ایم تا قوه در بدن داریم و تا آنجایی که می‌توانیم و تا زنده هستیم، فاصله عظیم عقب‌افتادگی از دنیای جدید را از میان برداریم و طوری در اجرای برنامه‌ها بکوشیم که از لحاظ اجرای پروژه‌های اساسی زحمت زیادی برای نسل‌های بعد باقی نگذاریم. البته این کار دشوار است، ولی با همه دشواری و سختی چون برای انجام آن تصمیم گرفته‌ایم، شبانه‌روز می‌کوشیم تا انشاءالله توفیق پیدا کنیم.