تفاوت میان نسخه‌های «بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران در جشن روز تاسیس دانشگاه تهران ۱۵ بهمن ماه ۱۳۲۱»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{سرصفحه پروژه | عنوان = محمدرضا شاه پهلوی آریامهر|اعلیحضرت همایون محمدرضا ش...» ایجاد کرد)
 
 
خط ۱۸: خط ۱۸:
 
[[رده:سال ۱۳۲۱]]
 
[[رده:سال ۱۳۲۱]]
 
[[رده:بیانات محمدرضا شاه پهلوی آریامهر]]
 
[[رده:بیانات محمدرضا شاه پهلوی آریامهر]]
 +
[[رده:دانشگاه تهران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۱۹:۰۷

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر سال ۱۳۲۱ خورشیدی تازی

دانشگاه تهران


بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران در جشن روز تاسیس دانشگاه تهران ۱۵ بهمن ماه ۱۳۲۱

بسیار خرسندم از اینکه امروز در این جشن مسرت‌آمیز شرکت می‌کنم و دانشگاه تهران را به مفهوم حقیقی خود می‌بینم.
با علاقه مفرط و مخصوصی که من همیشه به ترقیات فرهنگی کشور خود داشته و دارم، بدیهی است که دیدار یک چنین دستگاه بزرگ علمی برای من خیلی فرحبخش است، زیرا مفاخر و مآثر تاریخی تمدن و فرهنگ ایران را به خاطر ما آورده و امیدواری می‌دهد که این کشور باستانی هنوز قریحه و قابلیت فرهنگی خود را از دست نداده و دستبرد حوادث روزگار نتوانسته است این استعداد و شایستگی خداداده را از آن سلب نماید، و اگر هم چندی در طی مراحل ترقیات علمی و فرهنگی برای او وقفه‌ای پیش آمده باشد، باز راه خود را در پیش گرفته و دوره درخشان تمدن تاریخی خود را تجدید می‌کند.
به وجود آمدن دانشگاه ایران و رشد و ترقی سریعی که در مدتی کوتاه نصیب آن شده است، بدانچه گفتم نیک گواهی می‌دهد. من به دانشگاه خیلی اهمیت می‌دهم و بدان با نظر توجه و احترام می‌نگرم. دانشگاه گاهواره دانش و معرفت است، دانشگاه بزرگترین مرکز فرهنگ و فضیلت است، دانشگاه سرچشمه سعادت و عظمت مملکت است. آنچه توجه مرا نسبت به این دستگاه بزرگ بیشتر معطوف داشته و علاقه‌ام به تکمیل و توسعه آن افزون‌تر ساخته است این است که کشور ما چنانکه می‌دانیم آن اندازه مردم دانشمند و عناصر تربیت‌یافته که برای همه نیازمندی‌های ما کافی باشد ندارد، و هنوز به وجود مردان شایسته و دانشمند بسی نیازمند است. مرکز و دستگاهی که می‌تواند جوانان و فرزندان این آب و خاک را در مهد تربیت خود بپروراند و برای کشور ما کارمندان هنرور و دانشمند و ستوده اخلاق که به شعائر و نوامیس ملی ایمان قوی داشته و به میهن و کشور خود علاقه و خدمتگزار باشند تربیت کند، دانشگاه است و باید به تدریج امور مهمه کشور به دست همین جوان‌ها سپرده شود تا آرمان‌های ملی و سعادتی که ایرانیان شایسته آن هستند تأمین گردد.
پس یک چنین دستگاه بزرگ و مقام شامخ فرهنگی گذشته از این که باید با کمال اهمیت تلقی شود، نظر به وظایف مهمی که بر عهده دارد، باید قائم بالذات و در کارهای خود آزاد و مستقل بوده و هیچ گونه نفوذهای غیر علمی و مداخلات سیاسی و اداری در آن دخالت نداشته باشد تا بتواند با خاطر فارغ و فکر آزاد در نهایت آزادی و استقلال بر طبق مقررات قانونی به انجام وظایف خود بپردازد.
من همانطور که گفتم به دانشگاه خیلی علاقمندم و به ترقی و استقلال آن اهمیت می‌دهم و به استادان و دانشمندانی که در این دستگاه بزرگ فرهنگی انجام وظیفه می‌کنند، با نظر محبت می‌نگرم و از زحماتی که بر عهده دارند و مساعی جمیله که در تشیید مبانی و ترویج مآثر دانش و فرهنگ به کار می‌برند قدردانی می‌کنم، و به عموم فارغ‌التحصیل‌ها تبریک گفته و برای همه از خداوند یگانه توفیق می‌طلبم.