بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی در باریابی هیات رییسه دانشگاه تهران در سالروز بنیاد نهادن دانشگاه از سوی رضا شاه بزرگ ۱۵ بهمن ۱۳۳۲
| سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | دانشگاه تهران |
بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی در باریابی هیات رییسه دانشگاه تهران در سالروز بنیاد نهادن دانشگاه از سوی رضا شاه بزرگ ۱۵ بهمن ۱۳۳۲
از واقعه تأسف‌آور 16 آذر، من بیش از هر کس متأسف شدم. تأسف من از چند جهت بود: یکی اینکه چرا اصولاً چند جوان، چند نفر محصلی که ممکن بود علاوه بر خدمتگزاری مملکت برای خانواده‌های خودشان هم مفید باشند، از بین بروند؟ اینها را من مثل فرزندان خود می‌دانم و به آنها علاقه دارم. علت دیگر اینکه چرا چنین اتفاقی افتاده؟ البته اولیای امور مشغول تحقیق و رسیدگی برای پیداکردن مسببین هستند. خدا کند که مسببین حقیقی پیدا شوند و اصولاً چنین منظره کریهی دیگر در این مملکت تکرار نشود. باید هم به اصل واقعه رسیدگی کرد و هم به ریشه قضایا، که مسببین این واقعه تأسف‌آور در هر مقام و در هر لباسی باشند، شناخته شوند.
دیگر خواسته‌بودید که از این پس به محفل دانشگاه برای شرکت در این جشن بیایم. البته با کمال میل اجابت خواهم کرد. همیشه این جشن برای من روز خیلی خوشی بوده که مربوط به مرکز علمی و مراکز امید آتیه مملکت می‌باشد. دیگر خواسته بودید که از اساتید رفع مزاحمت نمایند. البته می‌دانید عادت من همیشه این بوده‌است که هر کس علیه شخص من خلافی و جنایتی مرتکب شود، فوراً می‌گذریم و اگر این قضیه علیه من بود، من الان دستور می‌دادم رفع مزاحمت نمایند. ولی در این قسمت دستور رسیدگی فوری خواهم داد و البته تصدیق می‌کنید که قانون و عدالت باید در مملکت حکمفرما باشد که همه مشمول عدالت و قانون باشند. برای آتیه امیدوارم و ادعا می‌کنم که با زحماتی که شما اساتید می‌کشید و با پشتکار و اهتمامی که دانشجویان عزیز این مملکت خواهندداشت، طولی نخواهدکشید که این مملکت از هر حیث با بالاترین و مترقی‌ترین و خوشبخت‌ترین ملل عالم برابری کند، کار به دست کاردان سپرده شود و عدالت قضایی و اجتماعی و انصاف و مساوات در این مملکت حکمفرما شود، و ایرانی بعد از مدت‌ها زحمت و محنت به آتیه سعادتمندی برسد، و هر که از ما به نوبه خود سهمی از این خوشبختی و این افتخار داشته‌باشد که سپرده‌ای که تاریخ به ما واگذار کرده، به وضع بهتری و عالی‌تری به اعقاب خود و به نسل آینده مملکت بسپاریم. آرزویی غیر از این نداریم.