بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر هنگام باریابی وزیر آموزش و پرورش و رییسهای جدید دانشگاهها ۸ دی ماه ۲۵۳۶ شاهنشاهی
| برنامه عمرانی پنجم/سال ۲۵۳۶ شاهنشاهی آذر ماه تا اسفند ماه | درگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر | برنامه عمرانی پنجم/سال ۲۵۳۶ شاهنشاهی |
بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر هنگام باریابی وزیر آموزش و پرورش و رییسهای جدید دانشگاهها ۸ دی ماه ۲۵۳۶ شاهنشاهی
ثروت و منابع طبیعی ما ابدی نیست. آنچه ضامن ادامه بقا و توسعه ایران در جهت تأمین رفاه و خوشبختی ملت ایران خواهد بود، ثروت انسانی ما است که باید جای ثروت طبیعی را بگیرد. مسئولیت ایرانی بودن حکم میکند که نیروی انسانی ما به بهترین وجه تربیت شود و کار و کوشش و تکنولوژی، سرمایه و وسیله اساسی پیشرفت و ترقی ما گردد. به همین جهت ما بعد از تأمین نیازهای دفاعی مملکت برای آموزش و پرورش و توسعه علم و تکنولوژی بیش از هر عامل دیگری اولویت قایل هستیم و هرگونه سرمایهگذاری زیربنایی تلقی میکنیم. بنابراین، مسئولیت کلیه مؤسسات آموزشی به خصوص دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی مسئولیتی است بس خطیر که به هیچ وجه نمیتوان لحظهای از آن غافل ماند. مدارس و دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی باید مکتب و کانون میهن پرستی و سنگر تسخیر ناپذیر حفظ و حراست از استقلال و تمامیت ارضی و حاکمیت و میراثهای ملی ما باشد.
لزوم رعایت انضباط
مدارس و دانشگاهها باید با مراعات کامل انضباط آموزشی و کوشش در بهبود بخشیدن دایمی به کیفیت آموزشی و پرورشی به وظایف خطیر خود عمل نمایند. ورقه دیپلم باید به کسی داده شود که سواد و تخصص داشته باشد. بارها گفتهام، دیپلم بیسوادی تحت هیچ شرایطی نباید به کسی داده شود. دانشگاهها و مؤسسات آموزشی باید فارغالتحصیلان خود را برای ایران فردا و ایران بدون نفت آماده کنند. آیا ایران را بهتر است ایرانی اداره کند یا خارجی؟ اگر خارجی اداره کند به ما چه چیزی میرسد و ایرانی بودن در آن صورت چه لطفی دارد؟ ملت ما همیشه در مقابل استعمار و نفوذ و سلطه بیگانگان با سرسختی ایستاده است. احساسات ملی و میهنی که در این روزها در سراسر کشور دیده میشود نیز نشانه دیگری از این بلوغ ملی است. دشمنان ایران که درست عکس هدفهای ما را دنبال میکنند در سالهای اخیر برای اضمحلال کشور ما و برقراری سلطه خود ابتدا سعی کردند از طریق نفوذ در روستاییان نقشههای شوم خود را به مرحله اجرا درآورند. اما روستاییان غیور و میهن پرست که در ضمن از نعمات انقلاب شاه و ملت نیز برخوردار شدهاند، امکان هیچگونه اقدام و عرض اندام به آنان ندادند، سپس به طرف کارگران شریف و آگاه ما نیز که دارای احساسات عمیق وطنپرستانه هستند و آنها نیز از مزایای انقلاب بهرهمند گردیدهاند این تشبّثات خیانتکارانه را با مشتهای گره کرده خود پاسخ دادند.
حالا دشمنان ما که از هر طرف رانده شدهاند به سوی دانشگاهها و مؤسسات آموزشی و جوانان ما روی آوردهاند. در یک کشور ضعیف به هر طریق میتوان رخنه کرد و شاید وضع سی و چند سال پیش ایران نمونهای از آن باشد، اما ایران امروز ایران آن زمان نیست. ایران امروز قدرتمند است و در نتیجه از طرف دشمنان ما تلاش میشود در کسانی که میتوانند تکنولوژی اصیل ایرانی را توسعه دهند و آن را به سطح ممالک پیشرفته برسانند رخنه شود، میخواهند در آنها نفوذ کنند تا دانشجویان و فارغالتحصیلان ما یا بیسواد باشند یا معترض. البته این خطرها و رخنهها و سیاستهای تجاوزکارانه منحصر به ایران نیست و کشورهای اروپای غربی که از لحاظ تکنولوژی و فرهنگ هم جلو رفتهاند نیز در معرض همین نوع فعالیتهای مخرب که تروریسم نیز جزوی از آن است هستند.
متأسفانه عدهای از جوانان ما به اقتضای سن یا عدم آشنایی با پیشرفتهای کشور و اوضاع مملکت تحت تأثیر سخنان منفی قرار میگیرند و شاید چند جمله منفی در مغز نوجوان اثر سوئی بگذارد که رفع آن در سالهای بعد مشکل باشد. این یکی از وظایف ارشادی معلم است که نسل آتیه را مؤمن و میهن پرست تربیت کند و دانشآموز و دانشجو را به تحصیل علم و فراگیری کار و تکنولوژی که آینده مملکت را تضمین میکند ترغیب و تشویق نماید. من خوشوقتم که در نظام جدید پذیرش دانشجو استعداد و علاقه او در نظر گرفته میشود و دانشگاهها نیز امکان مییابند بهترینها را انتخاب کنند. من میخواهم یک معلم، یک دانشمند، یک استاد خوب و مرفه زندگی کند. البته باید وظایف آموزشی و پرورشی و پژوهشی خود را به بهترین وجه انجام دهد و به همین جهت نیز باید برنامههای آموزشی و نظام اداره دانشگاهها و مؤسسات آموزشی با توجه به این امور و نیازهای کشور و نیرومندیهای اقتصادی و اجتماعی طراحی گردد. در انتظار نظام کارانه برای استادان دانشگاهها نیز هستم.
خوشبختانه پیشرفتهای ایران همگانی است، زیر بنای مملکت از هر جهت در دست تکمیل است. بدیهی است ترقیات به قدری سریع است که باز هم در زمینههای گوناگون کمبود داریم و در صدد رفع آنها هستیم. در شرایط فعلی این مملکت نمیتواند برای اجرای یک طرح پنج ساله بیست سال صبر کند و باید برنامهها در نهایت سرعت و دقت به موقع اجرا گذاشته شود.