بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در پاسخ سخنان وزیر امور خارجه آمریکا واشنگتن ۲ امرداد ماه ۱۳۵۲

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ

اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر سال ۱۳۵۲ خورشیدی تازی

سفر رسمی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر و علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی به ایالات متحده امریکا ۷-۱ امرداد ماه ۱۳۵۲

بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در پاسخ سخنان مستر راجرز وزیر امور خارجه آمریکا واشنگتن ۲ امرداد ماه ۱۳۵۲

قبل از هر چیز می‌بایستی به خاطر کلمات محبت آمیز و دوستانه‌ای که ضمن خیر مقدم نسبت به من و شهبانو و ملت و کشورم ابراز کردید تشکر کنم. معمولاً صحبت کردن در جمع دوستان و با مردمی که با آن‌ها تفاهم کامل داریم مشکل تر از روبرو شدن با کسانی است که می‌بایستی با آنان مذاکره کرد و از آن‌ها امتیازی بدست آورد. از این رو در میان دوستان آنچه که می‌توانیم بگوییم این است که منافع مشترک و تفاهم میان ما به قدری است که همین اندازه که یکدیگر را به کرات می‌بینیم راضی و خوشنود هستیم، زیرا هر بار می‌بینیم آنچه را که طی سال‌ها بنا کرده‌ایم نیرومندتر از همیشه شده و بیش از پیش ارزش پیدا کرده است. از این سفر مجدد ما به کشور بزرگ شما به دعوت محبت آمیز حضرت رئیس جمهوری آمریکا بویژه در این دوره از تاریخ، شاید بتوان آن را یک ضامن تاریخی دانست. بیمورد نیست که در این زمان ما می‌بایستی از یک سو روشن و آگاه از آنچه که بحث می‌کنیم باشیم و از سوی دیگر مراقب باشیم آرمان‌هایی را که در ما پرورش یافته و به خاطر آن‌ها زندگی و نبرد می‌کنیم و مهمترین نکته در تمدن ویژه ما است از دست ندهیم. برای من مایه نهایت مسرت و خوشوقتی است که علیرغم فاصله جغرافیایی که میان دو کشور ما وجود دارد، هم در این جا و هم در ایران می‌بینیم که رویه ما نسبت به مسائل جهان و حفظ تمدن گیتی و آنچه که می‌توانیم برای آیندگان باقی بگذاریم تا این حد نزدیک و مشابه است. این امر دلگرم کننده است و در جستجوی مقصود به ما شجاعت و ایمان فزونتر ارزانی می‌کند. آنچه که ما می‌جوییم این است که برای ملت خود حداکثر آنچه را که سزاوار آن هستند تأمین کنیم تا آن‌ها نیز حداکثر آنچه را که می‌توان از یک جامعه پیشرو انتظار داشت بدست آورند.

البته جامعه ما یک جامعه صدقه گیر نیست، بلکه جامعه‌ای پر تحرک و پیشرو است. مردم آن باید کار کنند و از عرق جبین امرار معاش نمایند و از نتایج تلاش خود بهره گیرند. اگر جامعه‌ای بر اساس صدقه گرفتن بنا شود، بزودی تمام آن درهم فرو خواهد ریخت. دادن صدقه به نیازمندان کاری پسندیده است، لیکن صدقه باید برای نیازمندان باشد نه برای تنبلان.