بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در جشن فارغ‌التحصیلی دانشگاه فرماندهی و ستاد ۵ شهریور ماه ۱۳۴۰
| برنامه عمرانی دوم | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | بیست و پنجمین سال شاهنشاهی اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر/ سال ۱۳۴۰ |
بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در جشن فارغ‌التحصیلی دانشگاه فرماندهی و ستاد ۵ شهریور ماه ۱۳۴۰
به افسران فارغ‌التحصیل دوره چهاردهم موفقیتی را که به دست آورده‌اند، تبریک می‌گویم و برای آنها در آتیه در راه انجام خدمات خود توفیق روزافزونی را خواستار هستم.
در سال گذشته ضمن صحبتهای خود اشاره کردم که ما از لحاظ کادر باید سعی و کوشش بکنیم که روزبه‌روز کادر ورزیده‌تر و بامعلومات بیشتری مهیا و فراهم بکنیم تا اگر روزی لازم باشد وسایل و نفراتی را که احیاناً برای احتیاجات مملکت لزوم پیدابکند، تحت اختیار خود داشته و با شایستگی آنها را اداره کند.
در این راه قدمهایی برداشته شده که البته موفقیت‌آمیز بوده‌است، ولی وظیفه ما است که هیچ وقت به پیشرفتها و موفقیتهای خود قانع نباشیم و روزبه‌روز در تکمیل آنها بکوشیم.
از زحماتی که استادان نظامی و غیرنظامی این دانشگاه کشیده‌اند، قدردانی می‌کنم و امیدوارم که کادر استادی این مؤسسه عالی نظامی روزبه‌روز غنی‌تر و کامل‌تر بشود.
و اما این مطلبی را که در گذشته اظهار کرده‌ام و در صحبتهای قبلی نیز تکرار نموده‌ام و هیچ وقت هم کهنه نمی‌شود، باز تکرار می‌کنم که ما در مملکت دو وظیفه داریم، یعنی من به عنوان پادشاه و رئیس قوای سه‌گانه مملکت از یک طرف وظیفه دارم که سعی کنم این مملکت و این مردم در صلح و آرامش زندگی کنند، برای اینکه مملکت ما بدان نیاز فراوان دارد. ما تازه در دوره توسعه و تکمیل وارد شده‌ایم. باید ثروتهای خداداد مملکت خود را استخراج بکنیم و با قوانین صحیح اجتماعی سعی کنیم که همه به نسبت و لیاقت و زحمت و ابتکار خود از این ثروتها بهره‌مند شوند و بر مبنای عدالت اجتماعی سطح زندگی شرافتمندانه‌ای و حتی عالی به دست آورند. فکر می‌کنم نه فقط برای ما، بلکه برای هیچ مملکتی در روی زمین چیزی غیر از صلح مفید نخواهدبود. ما در این راه قدم برداشته‌ایم و تا به حال گفته‌ایم و باز هم می‌گوییم که مملکت ما صلح‌طلب است و به هیچ کسی سوءنیت و قصد تعرضی ندارد، و حتی اطمینان می‌دهیم که این مملکت وسیله تعرض هم نسبت به کسی قرارنگیرد. اما وظیفه دیگر من باز به عنوان رئیس مملکت و فرمانده قوای انتظامی این مملکت و نسبت به سوگندی که ادا کرده‌ام که برای حفظ حدود و ثغور و سرحدات این مملکت و تمامیت ارضی این مملکت بکوشیم این است که هر وسیله‌ای که برای ما ممکن باشد فراهم کنم که این مملکت از خطر احتمالی تجاوز مصون و محفوظ بماند و این وظیفه مقدس ملی که بر عهده من و تمام ایرانیان محول شده‌است، به نحو احسن انجام شود.
ما نمی‌توانیم برای متجاوز احتمالی کارت دعوت بفرستیم که شما اگر نسبت به ما تعرضی بکنید و ما را به وسایل مختلف چه وسایل عادی نظامی و چه وسایل اتمی و هیدروژنی بکوبید، در عوض ما درهای مملکتمان را باز می‌کنیم و آبپاشی می‌کنیم برای اینکه احیاناً آنها گردوخاک نخورند.
خیر! اگر احیاناً کسی سوءنیتی نسبت به ما داشته‌باشد و به ما تعرضی بکند، ما مثل هر مملکت زنده دیگری در دنیا از خودمان با هر وسیله‌ای که داشته‌باشیم، یعنی اگر سلاح کافی داشته‌باشیم با سلاح و به فرض اینکه سلاح نداشته‌باشیم با چنگال و ناخنهای خود تا آخرین رمق دفاع می‌کنیم.
بنابراین وظیفه ما از طرفی کوشش بی‌انتها برای ایجاد صلح و سلامت با همسایگان خود و با همه ممالک دنیا و از طرف دیگر آماده‌کردن هر وسیله‌ای که در اختیار ما است برای دفاع وطن در مقابل یک تجاوز احتمالی است.
امیدوارم هیچ روز، نه حالا و نه هیچ وقت، پیش نیاید که ما ناچار بشویم آخرین امتحان وظیفه‌شناسی و وطن‌پرستی خود را بدهیم، ولی چه می‌شود کرد؟
امروز هر فردی، چه نظامی و چه غیرنظامی باید خود را مهیا بکند که اگر به او خواستند زوری بگویند بتواند درحدود امکان از خودش دفاع کند.
بار دیگر موفقیت افسران فارغ‌التحصیل و سعادت و سربلندی و پیشرفت عموم افسران و درجه‌داران و افراد ارتش شاهنشاهی ایران را از خداوند متعال مسئلت می‌کنم.