بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در آیین سلام نوروزی کاخ گلستان ۱ فروردین ماه ۱۳۴۵
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| درگاه انقلاب شاه و مردم | درگاه اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر | برنامه عمرانی سوم/سال ۱۳۴۵ |
بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در آیین سلام نوروزی کاخ گلستان ۱ فروردین ماه ۱۳۴۵
- ما هدفهای بزرگ و عالی داریم که به خواست خداوند و با تأییدات الهی با سرعتی که به نظر خود ما طبیعی می‌آید ولی به نظر دیگران خیلی زیاد است، به سوی تحقق آنها پیش‌می‌رویم و مسلماً در آینده با فراهم‌شدن وسایل بیشتری برای کار چه از نظر مادی و چه از لحاظ معنوی، این سرعت و پیشرفت اگر بیشتر نشود، کمتر نخواهدشد.
- وضع ما امروز به قدری محکم و خوب و آرام‌است که شاید خود ما آن اندازه که باید، متوجه آن نیستیم. البته نباید فراموش کنیم که وضع کنونی مملکت ما، بر انقلاب اجتماعی ششم بهمن متکی‌است و مجلس که خود زاییده این انقلاب است، باید همیشه هم‌گام و همراه با این اصول پیش‌برود و خوبی وضع و استحکام اوضاع باعث رخوت و محافظه‌کاری نشود. بدیهی‌است دوره عوام‌فریبی و بعضی اوقات ستون پنجم قرارگرفتن برای همیشه در مملکت ما سپری شده‌است و چنین دوره‌ای غیر قابل برگشت است. انشاءالله سال جدید، سال پربرکتی خواهدبود و خداوند متعال در این سال کماکان توجهات و عنایات خود را بر ما ارزانی خواهدداشت.
- حس‌می‌کنم اکنون مردم ایران معنی و مفهوم کلمه استقلال را به خوبی دریافته و روح سیاست مستقل ملی ما را درک‌کرده‌اند و دیگر برای این فکر که تا خارجی چیزی نخواهد، امکان عملی‌کردن آن نیست، جایی باقی نمانده‌است. انشاءالله عموم افراد ایرانی به خوبی نقش خود را در پیشرفت اجتماعی ایران و توجه به مشکلات اجتماع و راه حلهای آن ایفاء خواهندکرد و وظیفه خویش را در استقرار اصول انقلاب انجام خواهندداد.
- به فضل الهی ما خواهیم‌توانست روزبه‌روز به پیشرفت خود به نحو بارزتری ادامه‌دهیم و مقامی را که کشور ما شایسته آن است، در دنیای امروز احرازکنیم. امروز پیشرفتهای ما مورد تحسین و ستایش همه جهانیان قراردارد. بدیهی‌است هر فعالیت و کوششی که صورت می‌گیرد، می‌باید منطبق با روح انقلاب ششم بهمن و هدفهای آن باشد.
- درمورد مسایل اقتصادی برای تشویق صنایع، اکنون هر کاری که لازم است انجام‌می‌گیرد و البته می‌باید صنایع ایران نیز خود را هر چه بیشتر با وضع صنعتی دنیا تطبیق‌دهند و کوشش‌کنند که از لحاظ فنی عقب‌نمانند و به اصطلاح کار آنها فقط سوارکردن چند پیچ و مهره نباشد. هیچ مملکتی واقعاً نمی‌تواند پیشرفت‌کند، مگر آنکه از لحاظ صنعتی خودش را به پای سایر کشورهای مترقی پیش ببرد.