بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر درباره ایران و سیستم آموزشی در کشور ۱۶ اسفند ماه ۱۳۴۷

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.
برنامه عمرانی چهارم درگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه آریامهر

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر سال ۱۳۴۷ خورشیدی تازی

کنفرانس جهانی حقوق بشر - تهران ۲ تا ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۳۴۷


بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر درباره ایران و سیستم آموزشی در کشور ۱۶ اسفند ماه ۱۳۴۷


علاقه و خواست من این است که مراکز علمی ما، نسلهای آینده ایران را چنانکه باید به شایستگی تربیت کنند تا آنها نیز به نوبه خود به مملکت و ملت و ایده‌آلهای بشری و انسانی خدمت نمایند.

جای مباهات است که در دنیای پر تلاطمی که در هر نقطه آن اختلافی، خلأیی، فاجعه‌ای و اتفاق ناگواری می‌بینیم، در مملکت ما به خواست خداوند، کارها بر اصل منافع مملکت به طور منظم پیش می‌رود.

می‌بینیم که در برخی کشورها حتی بچه‌های دبستانی در مدارس اظهار عقیده می‌کنند که ما می‌خواهیم نه درس بخوانیم و نه امتحان بدهیم. اگر بنا باشد افرادی که می‌باید در آینده مملکت خود را از لحاظ تکنولوژی و صنعت اداره‌ کنند و پیش ببرند، با این طرز تربیت شوند، سرنوشت آن جامعه در دنیایی که علم و صنعت با این سرعت پیش می‌رود و فقط افراد برجسته و عالیترین مغزهای اجتماع می‌توانند در آن مدیر و مجری این طرحها باشند و یا دستگاههای تجسسی علمی را تشکیل دهند، چه خواهدبود؟ نگرانی و دلتنگی من این است که بعضی جوامع بشری که امروزه در اوج ترقی قراردارند، اگر راه حل رضایت‌بخشی برای این وضع پیدانکنند، دیر یا زود مجبور خواهندشد دوباره به زندگی غارنشینی برگردند و مثل حیوانات وحشی زندگی کنند.

خوشبختانه در مملکت ما جوانان ما، پسران و دختران ما، یعنی افراد نسل آینده ما، به خوبی مشغول فراگرفتن علم و دانش هستند و خواهندبود. البته وظیفه ما است که وسایل پیشرفت کارشان را در دانشگاهها و مراکز علمی کشور روزبه‌روز بهتر و بیشتر فراهم‌کنیم. به همین جهت سعی خواهدشد که دانشگاههای ما مخصوصاً از لحاظ کادر انسانی، مجهز شوند و ما برجسته‌ترین افراد را از هر جا که باشند، جمع‌آوری خواهیم کرد. بدیهی است که آنها در این راه بر ما منتی ندارد، بلکه ما این منت را داریم که به فرد ایرانی امکان آن را می‌دهیم که به بهترین صورت ممکن به مملکتش خدمت کند. هدف ما این است که شرایط و وسایلی را فراهم کنیم که سطح تدریس و تعلیم در مملکت ما به عالیترین درجه ممکن برسد و به خواست خدا در این راه تا آخر پیش خواهیم رفت.