بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاهنشاه پهلوی به نمایندگان مجلس سنا در کاخ سعدآباد ۱۰ تیر ۱۳۳۳
سخنرانیهای محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | تصمیمهای مجلس |
بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاهنشاه پهلوی به نمایندگان مجلس سنا در کاخ سعدآباد ۱۰ تیر ماه ۱۳۳۳
میلیونها مردم کشاورز و دهقان و کارگر این کشور که اکثریت ملت ایران را تشکیل میدهند در منتهای عسرت و سختی بسر میبرند این تودههای وسیع مردم از نعمات زندگی محرومند حتی در شرایط حداقل معاش نیز قرار ندارند و ما هرگز نمیتوانیم نسبت به اکثریت ملت ایران بی علاقه بوده و در مقام اصلاح وضع آنها نباشیم و من بزرگترین تکلیف خود را این میدانم که در فکر آنها باشم و نیروی مادی و معنوی آنان را تا جائی که در قدرت دارم تقویت کنم و موجبات رفاه آنان را فراهم آورم و همه اولیای امور و عناصر مؤثر کشور را در این باره به کمک بطلبم. تردید نیست که دستگاههای مملکت باید برای خیر و صلاح جامعه و اکثریت مردم این مملکت اصلاح و به گردش در آید. مبارزه شدیدی بر ضد نادرستی و تبعیض و زیر پا گذاردن حقوق مردم آغاز شود و بر خلاف آنچه دیگران میگفتند و نکردند از این پس باید روی اصول صحیحی این برنامه انجام گردد، دادگستری و کلیه دستگاههای انتظامی باید برای جامعه انجام وظیفه کند و شائبهای که اکنون وجود دارد و گفته میشود دزدان بزرگ از مجازات فرار میکنند دزدان کوچک به دام میافتند از میان برود. محیط امن و آرام بر مبنای عدالت خواهی بوجود آید تا هر کس با علاقمندی و دلگرمی به کسب و کار خود مشغول شود. ما در چند سال اخیر با تشنجات و کشمکشهایی دست به گریبان بودیم که ناشی از حوادث و پیش آمدها بود.
حالا ما آن حوادث را پشت سر گذاشته و از این پس میخواهیم در محیط عاری از تشنج و با همکاری و همآهنگی کامل که باید شما آقایان سناتورها و آقایان نمایندگان مجلس شورای ملی که از عناصر ورزیده و مطلع کشورید وجود داشته باشد دست بکار اصلاحات شویم، دردها و مصائب و مشکلات عمومی را از میان برداریم، زندگی اکثریت ملت ایران را مورد کمال توجه قرار دهیم و راضی نشویم مردم در غفلت و گمراهی و عقبماندگی باشند و فاصله طبقاتی تا این اندازه زیاد باشد. مهمترین وظیفهای که نمایندگان بر عهده دارند این است که درمان معایب و مصائب را از روی حقیقت و واقعبینی بدست آورند و با وضع قوانینی مفید چاره اندیشند و از گمراه ساختن مردم برحذر باشند نه اینکه مصلحت کشور را نادیده انگاشته در فکر فریب عامه برآیند و این راه خطرناک را که جز تخریب حاصلی ندارد پیش گیرند. خود مردم آن طبقهای که میتوانند منشاء خدمت باشند، آن هائی که صاحب ثروت هستند، آنهائی که نمیتوانند املاک وسیع خود را کنترل و نظارت نمایند و وضع کشاورزان خود را بهبود بخشند باید در مقام اصلاح وضع خود برآیند یعنی اگر نمیتوانند بکار کشاورزی خود جائی که رعایا از زندگانی فقر و پریشانی کنونی خلاص شوند ادامه دهند در مقام فروش قسمتهای زائد املاک خود برآیند و خورده مالک بوجود آورند، اما باید بگویم که تنها توجه من به امر کشاورزی و بهبود زندگی آنان نیست بلکه وضع کارگران در کارخانجات نیز باید مورد کمال توجه باشد و اکنون که سازمان برنامه در مقام فروش قسمتی از کارخانجات دولتی است باید این موضوع را دولت در نظر بگیرد که هنگام فروش و واگذاری کارخانه کارگران را علاقمند به کار خود سازند یعنی کارگران در کارخانه و مؤسسهای که کار میکنند آنجا را مال خود بدانند در آنجا سهیم باشند تا با دلگرمی بیشتری کار کنند و از توسعه و پیشرفت محصول و مصنوع کارخانه بهره مند گردند به این ترتیب هم کارفرما و صاحب کارخانه و هم کارگر در رفاه خواهند بود و محیط صمیمیت و صداقت بین همه ایجاد شود.