آیین‌نامه مربوط به قراین و امارات مشمولین مالیات

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو

‌آیین‌نامه مربوط به قراین و امارات مشمولین مالیات - مصوب ۲۰ آبان ماه ۱۳۲۹ (‌کمیسیون قوانین دارایی)

ماده ۱

قرائن و امارات مذکور در ماده ۶ قانون املاک و مالیات بر درآمد عبارتند از:

۱ - میزان سرمایه.
۲ - میزان فروش سالیانه.
۳ - کرایه سالیانه محل پیشه یا خانه مسکونی یا هردو آنها.
۴ - میزان حقوق یا دستمزدی که به کارمندان و کارگران پرداخت شده‌است.
۵ - میزان قوه ماشین و مقدار مواد اولیه که به مصرف رسیده و یا ارزش محصولاتی که به دست آمده.
۶ - میزان حق بیمه.
۷ - میزان ظرفیت وسائط رانندگی.
۸ - میزان کل درآمد(‌ناویژه).
۹ - واحد معمولی دستمزد و پایمزد.
۱۰ - تعداد کارگران.
۱۱ - تعداد فروش آبونمان - تعداد مجله‌ای که در هفته یا ماه چاپ می‌شود.
۱۲ - تعداد صندلیهای تأتر - سینما - کافه‌ها - رستورانها و قهوه‌خانه‌ها و غیره.
۱۳ - تعداد دستگاههای پارچه‌بافی.
۱۴ - تعداد قرقره‌ها در کارخانه‌های نخریسی.
۱۵ - تعداد و بهاء اتومبیلهای شخصی.
۱۶ - تعداد فروش اغنام و احشام در مورد چوبدارها.
۱۷ - تعداد کشتار در مورد قصابها و کشتارکنندگان.
۱۸ - میزان مالیات پرداختی در سال قبل.

ماده ۲

ممکن است درآمد ویژه مؤدیان را با اعمال یک یا چند نشانی تعیین نموده و چنانچه چند نشانی اعمال شود آنکه دارای قرائن بیشتر است‌مأخذ تشخیص مالیات و صدور پیش آگهی خواهد بود.

ماده ۳

در مواردی که برای محل پیشه و خانه مسکونی کرایه داده نمی‌شود میزان کرایه محل متشابه مأخذ قرار داده خواهد شد.

ماده ۴

ضرایب مالیاتی در بهمن ماه هر سال از طرف ادارات دارایی تهیه و ابلاغ می‌شود.

به موجب ماده ۲۵ قانون مالیات املاک مزروعی و مالیات بر درآمد مصوب تیر ماه ۱۳۲۸ آیین‌نامه مربوط به اجرای ماده ۶ راجع به قراین و امارات‌ مالیاتی که مشتمل بر چهار ماده و در جلسه ۲۰ آبان ماه ۱۳۲۹ به تصویب کمیسیون قوانین دارایی مجلس شورای ملی رسیده قابل اجرا می‌باشد.

رییس مجلس شورای ملی - رضا حکمت

منبع

آیین‌نامه مربوط به قراین و امارات مشمولین مالیات