آتش دل

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۳۷ توسط Hushang (گفتگو | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
خواننده: بانو قمرالملوک وزیری آتش دل
از پژمان بختیاری
آهنگساز: مرتضی نی‌داود
اين ترانه‌ را همایون شجریان در سال ۱۳۸۱ بازخوانی کرد.


آتشی در سینه دارم جاودانی عمر من مرگیست نامش زندگانی
رحمتی کن کز غمـت جان مـی‌سپارم بیش از این من طاقت هجران ندارم
کی نهـی بـر سـرم پـای ای پــری از وفــاداری شد تمام اشک من بس در غمت کرده‌ام زاری
نوگلی زیبا بود حـسن و جوانی عطر آن گل رحمت است و مهربانی
ناپسـندیده بـود دل شکستن رشته‌ی الفت و یاری گسستن
کی کنی ای پری ترک ستمگری؟ می‌فکنی نظـری آخر به چشم ژاله بارم
گر چه ناز دلبران دل تازه دارد ناز هم بر دل من اندازه دارد
حیف گر ترحمی نمی‌کنی بر حال زارم جز دمی که بگذرد که بگذرد از چاره کارم
دانمت که بر سرم گذر کنی به‌رحمت اما آن زمان که بر کشد گیاه غـم سر از مزارم
از نظرهای تو بی‌مهری عیان است جان‌گداز است آن نظر کارام جان است
سیل اشکم با زبان بی‌زبانی با تو گوید راز عشقم گر چه دانی