قانون راجع به مستمری و حقوق اعضای ادارات دولتی و درباری و هیات‌های شوروی و اجتماعی
قانون راجع به مستمری و حقوق اعضاء ادارات و دوائر مملکتی مصوب ۱۶ جوزا ۱۳۰۱ شمسی
ماده اول - اشخاصی که در هیأت شوروی یا در دربار و کابینه سلطنتی یا ادارات دولتی و یا اجتماعی (مانند بلدی) موقتاً یا دائماً دارای مقرری‌خدمت (به هر عنوانی که باشند) هستند هر گاه دارای مستمری دیوانی یا شهریه به هر صیغه که بوده و مدارج قانونی را طی کرده‌است باشند به نسبت‌تقسیم ماهیانه برای مدتی که مقرری خدمت اخذ می‌نمایند از اخذ مستمری و شهریه و غیره محروم خواهند بود ولی اگر مبلغ مقرری ماهیانه کمتر ازشهریه یک ماه و یا کمتر از یک دوازدهم کلیه مستمری سالیانه که مدارج قانونی را طی کرده‌است باشند در این صورت از مازاد آن استفاده خواهند نمود.
ماده دوم - مستمری کلیه اشخاصی که به نام خرج تحصیل یا به عناوین دیگری در حق اولاد آنها و یا اشخاص دیگری برقرار شده‌است در صورتی‌که مستمری مزبور مدارج قانونی را طی کرده باشد به خود آنها عودت نموده و مشمول ماده اول خواهد بود.
ماده سوم - ارجاع و جمع دو شغل متمایز با دو حقوق اداری ممنوع است.
ماده چهارم - در موقع ضرورت کفالت شغل دیگری را موقتاً به هر یک از مستخدمین می‌توان ارجاع نمود.
ماده پنجم - در صورت مذکور در ماده فوق فقرات ذیل مرئی خواهد بود:
الف - هر یک از مأمورین دولتی که شغل رتبه مادون خود را متکفل باشد حق دارد تمام حقوق اداری خود و معادل نصف حقوق رتبه مادون خودرا دریافت دارد.
ب - هر یک از مأمورین دولتی که به عنوان کفالت شغل بالاتری را اشغال نماید حق دارد نصف از حقوق اداری خود و نصف از حقوق آن کسی راکه قائم مقام او است دریافت دارد. ج - در صورتی که کسی کفالت هم رتبه خود را بنماید حق دارد تمام حقوق اداری خود را به علاوه ثلث حقوق آن کسی را که قائم مقام او است‌دریافت دارد.
ماده ششم - مستخدمین دوائر دولتی هر گاه در مدارس دولتی در غیر وقت اداری تدریس نمایند مقرری تدریس را هم می‌توانند دریافت دارند.
ماده هفتم - وزارت مالیه مأمور اجرای مواد شش گانه فوق است.
- پاورقی: به موجب فقره اول ماده ۱۳ قانون ۲۱ بهمن ۱۳۰۴ اجازه داده شده‌است مستمری
و یا شهریه مستخدمین رسمی را از دفاتر مربوطه‌حذف نمایند.