مثنوی معنوی/بیان آنک نحن قسمنا کی یکی را
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دفتر پنجم مثنوی (بیان آنک نحن قسمنا کی یکی را شهوت و قوت خران دهد و یکی را کیاست و قوت انبیا و فرشتگان بخشد سر ز هوا تافتن از سروریست ترک هوا قوت پیغامبریست تخمهایی کی شهوتی نبود بر آن جز قیامتی نبود) از مولوی |
' |
گر بدش سستی نری خران | بود او را مردی پیغامبران | |
ترک خشم و شهوت و حرصآوری | هست مردی و رگ پیغامبری | |
نری خر گو مباش اندر رگش | حق همی خواند الغ بگلربگش | |
مردهای باشم به من حق بنگرد | به از آن زنده که باشد دور و رد | |
مغز مردی این شناس و پوست آن | آن برد دوزخ برد این در جنان | |
حفت الجنه مکاره را رسید | حفت النار از هوا آمد پدید | |
ای ایاز شیر نر دیوکش | مردی خر کم فزون مردی هش | |
آنچ چندین صدر ادراکش نکرد | لعب کودک بود پیشت اینت مرد | |
ای به دیده لذت امر مرا | جان سپرده بهر امرم در وفا | |
داستان ذوق امر و چاشنیش | بشنو اکنون در بیان معنویش |