مثنوی معنوی/مثل 1
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دفتر پنجم مثنوی (مثل) از مولوی |
' |
آن یکی میخورد نان فخفره | گفت سایل چون بدین استت شره | |
گفت جوع از صبر چون دوتا شود | نان جو در پیش من حلوا شود | |
پس توانم که همه حلوا خورم | چون کنم صبری صبورم لاجرم | |
خود نباشد جوع هر کس را زبون | کین علفزاریست ز اندازه برون | |
جوع مر خاصان حق را دادهاند | تا شوند از جوع شیر زورمند | |
جوع هر جلف گدا را کی دهند | چون علف کم نیست پیش او نهند | |
که بخور که هم بدین ارزانیی | تو نهای مرغاب مرغ نانیی |