خواجوی کرمانی (غزلیات)/حیات بخش بود باده خاصه وقت صبوح
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (حیات بخش بود باده خاصه وقت صبوح) از خواجوی کرمانی |
' |
حیات بخش بود باده خاصه وقت صبوح | که راح را بود آندم خواص جوهر روح | |
فکنده مرغ صراحی خروش در مجلس | چو بلبلان سحر در چمن بوقت صبوح | |
مباش بی لب یاقوت و جام یاقوتی | که نیست بی می و معشوق در زمانه فتوح | |
مرا چو توبه گنه بود توبه کردم از آن | که گر نکرد گناه از چه توبه کرد نصوح | |
نوشتهاند بر اوراق کارنامهی عشق | که رند را نبود در صلاح و توبه صلوح | |
مرا که از درت امید فتح بابی نیست | در دو لختی چشمست بر رهت مفتوح | |
خیال نرگس مستت چو در دلم گذرد | شود ز خنجر خونریز او دلم مجروح | |
فشاند برجگر ریش من غم تو نمک | نبشت دفتر حسن ترا خط تو شروح | |
گر آب دیده ز سر برگذشت خواجو را | گمان مبر که بطوفان هلاک گردد نوح |