خواجوی کرمانی (غزلیات)/از لعل آبدار تو نعلم برآتشست
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (از لعل آبدار تو نعلم برآتشست) از خواجوی کرمانی |
' |
از لعل آبدار تو نعلم برآتشست | زان رو دلم چو زلف سیاهت مشوشست | |
دیشب بخواب زلف خوشت را کشیدهام | زانم هنوز رشتهی جان در کشاکشست | |
هر لحظه دل به حلقهی زلفت کشد مرا | یا رب کمند زلف سیاهت چه دلکشست | |
چون لعل آبدار تو از روی دلبری | آبیست عارض تو که در عین آتشست | |
ساقی بده ز جام جم ارباب شوق را | آن می که در پیاله چو خون سیاوشست | |
گر بگذرد ز جوشن جانم عجب مدار | پیکان غمزهی تو که چون تیر آرشست | |
تا نقش بست روی ترا نقش بند صنع | در چشم من خیال جمالت منقشست | |
آن مشک سوده یا خط مشکین دلبرست | وان آفتاب یا رخ زیبای مهوشست | |
خواجو اگر چه روضهی خلدست بوستان | گلزار و بوستان برخ دوستان خوشست |