دیوان شمس/رحم بر یار کی کند هم یار
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (رحم بر یار کی کند هم یار) از مولوی |
' |
رحم بر یار کی کند هم یار | آه بیمار کی شنود بیمار | |
اشکهای بهار مشفق کو | تا ز گل پر کنند دامن خار | |
اکثروا ذکر هادم اللذات | بشنوید از خزان بیزنهار | |
غار جنت شود چو هست در او | ثانی اثنین اذ هما فی الغار | |
ز آه عاشق فلک شکاف کند | ناله عاشقان نباشد خوار | |
فلک از بهر عاشقان گردد | بهر عشقست گنبد دوار | |
نی برای خباز و آهنگر | نی برای دروگر و عطار | |
آسمان گرد عشق میگردد | خیز تا ما کنیم نیز دوار | |
بین که لو لاک ما خلقت چه گفت | کان عشق است احمد مختار | |
مدتی گرد عاشقی گردیم | چند گردیم گرد این مردار | |
چشم کو تا که جانها بیند | سر برون کرده از در و دیوار | |
در و دیوار نکته گویانند | آتش و خاک و آب قصه گزار | |
چون ترازو و چون گز و چو محک | بیزبانند و قاضی بازار | |
عاشقا رو تو همچو چرخ بگرد | خامش از گفت و جملگی گفتار |