دیوان شمس/اگر حوا بدانستی ز رنگت
نسخهٔ تاریخ ۸ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۷:۴۶ توسط Rostamfarokhzad (گفتگو | مشارکتها)
' | دیوان شمس (غزلیات) (اگر حوا بدانستی ز رنگت) از مولوی |
' |
اگر حوا بدانستی ز رنگت | سترون ساختی خود را ز ننگت | |
سیاهی جانت ار محسوس گشتی | همه عالم شدی زنگی ز زنگت | |
تو آن ماری که سنگ از تو دریغ است | سرت را کس نکوبد جز به سنگت | |
اگر دریا درافتی ای منافق | ز زشتی کی خورد مار و نهنگت | |
مرا گویی که از معنی نظر کن | رها کن صورت نقش و پلنگت | |
چه گویم با تو ای نقش مزور | چه معنی گنجد اندر جان تنگت | |
هوای شمس تبریزی چو قدس است | تو آن خوکی که نپذیرد فرنگت |