عطار (غزلیات)/چه مقصود ار چه بسیاری دویدیم
نسخهٔ تاریخ ۶ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۴۳ توسط Rostamfarokhzad (گفتگو | مشارکتها)
' | عطار (غزلیات) (چه مقصود ار چه بسیاری دویدیم) از عطار |
' |
چه مقصود ار چه بسیاری دویدیم | که از مقصود خود بویی ندیدیم | |
بسی زاری و دلتنگی نمودیم | بسی خواری و بی برگی کشیدیم | |
بسی در گفتگوی دوست بودیم | بسی در جستجویش ره بریدیم | |
گهی سجاده و محراب جستیم | گهی رندی و قلاشی گزیدیم | |
به هر ره کان کسی گیرد گرفتیم | به هر پر کان کسی پرد پریدیم | |
چو عشق او جهان بفروخت بر ما | به جان و دل غم عشقش خریدیم | |
مگر معشوق ما با ماست زیرا | ز نور حضرت او ناپدیدیم | |
به دست ما به جز باد هوا نیست | که چون بادی به عالم بر وزیدیم | |
درین حیرت همی بودیم عمری | درین محنت به خون بر میتپیدیم | |
کنون رفتیم و عمر ما به سر شد | کنون این ره به پایان آوریدیم | |
دریغا کز سگ کویش نشانی | ندیدیم ار چه بسیاری دویدیم | |
بسی بر بوی او بودیم و بویی | به ما نرسید و ما از غم رسیدیم | |
چو مقصودی نبود از هرچه گفتیم | میان خاک تاریک آرمیدیم | |
کنون عطار را بدرود کردیم | کنون امید ازین عالم بریدیم |