خضر بیدل شیرازی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
شــد بهـــــــار و بهشـــــت شیـــراز | جمله یاران به عیش و عشرت باز |
هر کسی را نظر به روی مهی است | چشـم من زان میان به حسرت باز |
کشــــت مــا را ز هجـــــر دم نزدیم | بر نیایــــــد ز کشتـگـــــــــان آواز |
چــون خضر زنــدۀ جاودان باشــم | گــر دمی دوسـت آیدم دمســـــاز |
جــــــــــز مـن و دل نبـــــــود یـاری | زان میـــان تا کــدام شــــد غمــّـاز |
رازهـــــا در درون سینــــــه نهــــان | هســـت مـا را و نیسـت محرم راز |
خـــــواهی ار دوســــت میهمـــان آید | خانــــــۀ دل ز خویشــــتن پـــرداز |
مـا کجــــــا و کمنــــد دوســـت کجــا | پشّـــــه را صیــــد کی کنـد شهـباز |
عاشقـــــــان را تفــــــاوتی نکنـــــــد | گـــــر برانـــد وگـــــر بخـواند باز |
طـــــالب دوســــــت را چـــه باک بود | در ره وصــــل از نشـــیب و فراز |
جـز به محـــــــراب طـــــاق ابرویش | عارفـــــان را نبـــوده اســــت نماز |
کــــــوی دلــــــدار کعبــــۀ بیدل | روی خلقیســـت گر به سوی حجاز |
قصّــــــۀ عاشقــــــــان تمــــام نشــد | عمــــر کـــوتاه و این افسانه دراز |
در ویکیپدیا موجود است:
M rastgar ۱ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۷:۰۷ (UTC)