قانون تجارت ایران/فته‌طلب

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۰۹، ساعت ۱۳:۳۷ توسط otr>Yoosef Pooranvary (صفحه‌ای جدید با '= فصل دوم - در فته طلب = == ماده ۳۰۷ == فته‌طلب سندی است که به موجب آن امضاکننده تعهد م...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

فصل دوم - در فته طلب

ماده ۳۰۷

فته‌طلب سندی است که به موجب آن امضاکننده تعهد می‌کند مبلغی در موعد معین یا عندالمطالبه در وجه حامل یا شخص معین و یا به حواله‌کرد آن شخص کارسازی نماید.

ماده ۳۰۸

فته‌طلب علاوه بر امضا یا مهر باید دارای تاریخ و متضمن مراتب ذیل باشد:

۱- مبلغی که باید تأدیه شود با تمام حروف،

۲- گیرنده وجه

۳- تاریخ پرداخت

ماده ۳۰۹

تمام مقررات راجع به بروات تجارتی (از مبحث چهارم الی آخر فصل اول این باب) در مورد فته‌طلب نیز لازم‌الرعایه است.