الگو:نوشتار برگزیده
دویستمین سالگرد تأسیس امریکا فرصتی نیکو برای من فراهم آوردهاست تا گرمترین درودهای خود را به ملت امریکا بفرستم و برای این ملت موفقیت روزافزون آرزو کنم. همچنین این آرزوی من است که بزرگی امریکا روزبهروز گسترش یابد و برای ملت امریکا رفاه و خوشبختی پایدار به بار آورد.
در کمتر از دو قرن، امریکا توانستهاست دستاوردهای فنی خیرهکننده و پیشرفت مادی عظیمی را پی ریزد، آنچنان که هیچ ملت و یا جامعهای نتوانستهاست با آن برابری کرده و یا از آن فراتر رود.
در این دوره بالنسبه کوتاه، امریکا موفق شدهاست قاره گستردهای را از برکت منابع طبیعی و نامحدود، از سادهترین شکل به ثروتمندترین و قدرتمندترن کشوری که جهان تاکنون به خود دیدهاست، تبدیل کند. ملت امریکا از ویژگیهای برجسته احترام به بشریت و عشق به شرافت انسانی برخوردار است و حق دارد به خاطر ویژگیهایی که ستایش دوستان این ملت را بر میانگیزد، احساس غرور کند. با توجه به همین ویژگیها بود که در جنگ جهانی اول امریکاییان برای حفظ آزادی جان خود را فدا کردند و در پی آن جهاد بشردوستانه بسیار مؤثری را پی ریختند. جهادی که کشورهای ویرانشده را از فقر نجات داد. دوباره در جریان جنگ جهانگیر دوم، امریکا قدرت خود را در راه دفاع از آزادی و انساندوستی علیه فاشیسم و کشورهای توسعهطلب به کار برد و با خون خود بهای آزادی جهان را پرداخت کرد. هنگامی که این مرحله به پایان رسید، امریکا بار دیگر برنامه گسترده و سخاوتمندانهای را برای کمک و یاری به کشورهای متفق و همچنان به دشمنان سابق خود آغاز کرد. این امر که در صفحات تاریخ بشری بیسابقه است، سرنوشت ملتها را در نهایت امر تغییر داد. همچنین این یکی از نمونههای پشتکار بزرگ ملت امریکا است که با توجه به تمامی آشوبهایی که این ملت در دویست سال گذشته در آن درگیر بودهاست، امریکا نیرومندتر و پر توانتر سر بلند کردهاست.
از نظر ایران، امریکا همیشه نهادی از حق و عدالت بودهاست. این روش همواره از طرف امریکا ناشی از خلوص نیت بوده و از نظر ما نیز دلگرمکننده بودهاست. این روش به بهترین صورت در کمکهای بسیار پر ارزش و سخاوتمندانهای که از طریق برنامه اصل چهار پرزیدنت ترومن و دیگر برنامههای کمک به کشور ما شد، تجلی کرد. این یاریها، به موقع در سالهای حساس پس از جنگ به کمک ما رسید.
از این گذشته بعد از جنگ جهانی دوم، امریکا نقش رهبری کشورهایی را که جهان آزاد خوانده میشدند، به عهده گرفت. این کار که نوعی حس مسئولیت در قبال این کشورها برای امریکا به وجود آورد، این کشور را ترغیب کرد تا در اوضاع و احوالی که نیازمند مداخلهاش بود، مداخله کند. شاید قضاوت این کشور در پارهای از موارد اشتباهآمیز و حتی بدتر از آن مداخلهاش فاقد قاطعیت بوده، اما ما باید قضاوت نهایی را به عهده تاریخ واگذار کنیم. با این همه تردید دارم آیا هر امریکایی در موقعیتی هست تا بتواند هر اوضاع پیچیدهای را مانند اوضاع ویتنام و واترگیت مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و بگوید این اوضاع و احوال نتیجه قضاوت غلط و تصمیمهای مشکوک بودهاست؟ در آغاز ماجرای ویتنام مداخله امریکا در آن کشور چندان روشن نبود. هدف مشخص و دقیقی برای این مداخله تعیین نشدهبود. تصور میکنم امریکا در پی این مرحله نخستین، میبایستی بعد از سقوط سوکارنو در اندونزی که در سال ۱۹۶۸ روی داد، از ویتنام خارج میشد.
صمیمانه امیدوارم ملت امریکا از ماجرای ویتنام و واترگیت نتیجهگیریهای درستی کردهباشد. یقین دارم این ملت به زودی چنین حوادثی را فراموش خواهدکرد و خواهدتوانست استعداد و توانایی خود را برای انجام مسئولیتهای جهانی خود که در این دوران پر آشوب بر دوش این ملت قرار گرفتهاست، اختصاص دهد.
این اعتقاد راسخ من است که امریکا نمیتواند خود را از بقیه جهان آزاد جدا نگاه دارد. در این میان باید گفت متأسفانه زمان گرانبهایی برای حل و فصل مسائل جهانی به هدر رفتهاست. این امر شاید هولناکتر و حیاتیتر از درگیریها و اختلافهای گذرا و موقت باشد. با شناخت این امر که استقرار یک نظام اقتصادی عادلانه و استوار جهانی یک ضرورت حیاتی است و باید شامل همکاری در توسعه دیگر منابع انرژی باشد، امریکا باید توجه فوری خود را به آن معطوف دارد. امریکا با توجه به موقع برجسته خویش در اقتصاد جهانی، باید یک سیاست دورنگر و منصفانه را هدف خود قرار دهد، به طوری که آماج انتقادهای غیر عادلانه دیگران قرار نگیرد. امریکا با توجه به پویایی ملت خود و همچنین اوضاع و احوال ویژهای که خداوند به این ملت اعطا کردهاست، پس از دویست سال موقعیتی یکتا در تاریخ بشریت به دست آوردهاست. چنین امتیازات خدادادی باید روشن سازد در جهانی که هر روز کوچکتر میشود و در جهانی که مشکل یک نفر مشکل همه است، امریکا تنها به خودش تعلق ندارد. این درس بزرگی است که در سرتاسر این بیست دهه و به ویژه در ۶۰ سال گذشته به ما داده شدهاست.
اعتقاد کامل دارم که ملت مستعد سختکوش و مهربان و خیرخواه امریکا در رویارویی با آینده در حالی که نیروهای دفاعی خود را همچنان نیرومند نگاه خواهدداشت، خواهدتوانست پیگیرانه به سوی هدف خویش که دستیابی به سطح بالاتر توسعه در تمامی زمینههای کوشش بشری، به ویژه در زمینه علم و تکنولوژی است، پیش برود.
اطمینان دارم این شما امریکاییان هستید که سرانجام قادر خواهیدبود مسئله انرژی را به نفع خود و دیگران حل کنید و همچنین اعتقاد راسخ دارم که این شما امریکاییان هستید که میتوانید پایداری در حفظ صلح جهانی را بر اساس شرافت و آزادی به عهده گیرید.
نام امریکا همیشه در افکار ما مترادف با احترام برای ارزشهای انسانی و دفاع از این ارزشها و همچنین حق و عدالت بودهاست و این اصولی است که شما باید با نهایت دقت و مراقبت و به خاطر خود و تمامی بشریت حفظ و مراقبت کنید.