عبید زاکانی (غزلیات)/کجا کسیکه مرا مژده‌ی چمانه دهد

'

عبید زاکانی (غزلیات) (کجا کسیکه مرا مژده‌ی چمانه دهد) از عبید زاکانی

'

کجا کسیکه مرا مژده‌ی چمانه دهد علی‌الصباح به من باده‌ی شبانه دهد ز دوستان و عزیزان که باشد آنکه مرا نشان به کوی مغان و می مغانه دهد خوشا کسیکه چو رندان ز خانه وقت سحر بدر گریزد و تن در شرابخانه دهد غلام دولت آنم که هرچه بستاند به شمع و شاهد و چنگ و دف و چغانه دهد ز غم پناه به می بر که می به خاصیت نتیجه عیش خوش و عمر جاودانه دهد مرو به عشوه‌ی زاهد ز ره که او دایم فریب مردم نادان بدین فسانه دهد به اعتقاد شنو پند سودمند عبید که او همیشه ترا پند عاقلانه دهد