عطار (غزلیات)/جانا دهنی چو پسته داری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| ' | عطار (غزلیات) (جانا دهنی چو پسته داری) از عطار |
' |
جانا دهنی چو پسته داری در پسته گهر دو رسته داری صد شور به پسته در فتاده است زان قند که مغز پسته داری قندیم فرست و مرهمی ساز زین بیش مرا چه خسته داری در هر سر موی زلف شستت صد فتنه‌ی نانشسته داری گفتی به درست عهد کردم صد عهد چنین شکسته داری در تاز و جهان بگیر کز حسن صد ابلق تنگ بسته داری یک گل ندهی ز رخ به عطار وانگاه هزار دسته داری