گروه جنگل
گروه جنگل در سال ۱۳۴۶ پس از برچیده شدن گروه جزنی از سوی پنج تن از همبندان آن بنیان شد. محمد صفاری آشتیانی و علی اکبر صفایی فراهانی به عراق رفتند و پس از گذراندن دورههای چریکی روانه اردوگاههای الفتح شدند و دورههای تروریستی را زیر سرپرستی مصطفی چمران کامل کردند. شمار همبندان گروه جنگل تا زمستان ۱۳۴۸ به بیست و دو تن رسید. سال ۱۳۴۹ صفایی فراهانی همراه با صفاری آشتیانی با اسلحه و دیگر ابزارهای جنگی به ایران بازگشتند. شهریور ۱۳۴۹ گروه جنگل همکاریهای خود را با گروه احمدزاده - پویان آغاز کرد.
۱۳ بهمن ۱۳۴۹ سازمان اطلاعات و امنیت کشور با آگاهیهایی که بدست آورده بود چند همبند گروه جنگل را در تهران و گیلان دستگیر کرد. دیگر همبندان گروه جنگل در شمال ایران در شبانگاه ۱۹ بهمن ۱۳۴۹ به پاسگاه ژاندارمری یک روستای دورافتاده حمله کردند و دو گروهبان را کشتند و یک سرباز وظیفه که دوران خدمت خود را در خانه انصاف می گذرانید را نیز به قتل رساندند و تفنگهای پاسگاه را دزدیدند. این حمله به مردم ایران را گروههای کمونیستی سرآغاز کشتارها و خرابکاری خود نهادند. برای دستگیری این گروه آموزش دیده برای قتلهای چریکی، از نیروی نظامی بیش از ده نفر کشته شدند.
دادستان دادگاه گروه جنگل یا گروه سیاهکل "سرلشکر پرویز فرسیو" بود که در روز ۱۸ فروردین ۱۳۵۰ به دست سازمان چریکهای فدایی خلق ایران که از درهمآمیختن گروه احمدزاده - پویان و گروه جنگل پدیدآمده بود کشته شد.