انوری (غزلیات)/بدو چشم تو که تا زنده‌ام

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۸ سپتامبر ۲۰۱۱، ساعت ۲۰:۴۴ توسط Bellavista1957 (گفتگو | مشارکت‌ها) (clean up using AWB)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
' انوری (غزلیات) (بدو چشم تو که تا زنده‌ام)
از انوری
'


بدو چشم تو که تا زنده‌ام تو خداوندی و من بنده‌ام سر زلف تو گواه منست که من از بهر رخت زنده‌ام به رخ خویش بنازی چنان که من از عشق تو تا زنده‌ام چه زنم خنده که در عشق تو ز دو صد گریه بود خنده‌ام