انوری (غزلیات)/تا به کوی تو رهگذر دارم

'

انوری (غزلیات) (تا به کوی تو رهگذر دارم) از انوری

'

تا به کوی تو رهگذر دارم کس نداند که من چه سر دارم دل ربودی و قصد جان کردی رسم و آیین تو ز بر دارم داستانی ز غصه‌ی همه سال قصه‌ی عمر جان شکر دارم جز غم عاشقی ز بی سیمی صد هزاران غم دگر دارم عهد و پیمان شکسته‌ای بر هم سر برآورده‌ای خبر دارم هر غمی کز تو باشدم حقا ای دو دیده به دیده بردارم