اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/دوست با کاروان کن فیکون

'

اوحدی مراغه‌ای (غزلیات) (دوست با کاروان کن فیکون) از اوحدی مراغه‌ای

'

دوست با کاروان کن فیکون آمد از شهر لامکان بیرون عور گشت از لباس بی‌چونی باز پوشید کسوت چه و چون گه بر آمد به صورت لیلی گه در آمد به دیده‌ی مجنون گاه مشهور شد به آیت نور گاه مذکور شد به سوره‌ی نون چون به آب و زمین او بر رست ریشه و بیخهای گوناگون پیش کافور و زنجبیل نهاد عسل و تین و روغن و زیتون می‌سرشت این چهار جنس بهم مدتی چون تمام شد معجون دردها را درو نهاد دوا زهرها را ازو نبشت افسون اوحدی شربتی از آن بچشید گشت دیوانه والجنون فنون