تفاوت میان نسخههای «سعدی (غزلیات)/اگر مانند رخسارت گلی در بوستانستی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|اگر مانند رخسارت گلی در بوستانستی|زمین را از کمالیت شرف بر آسمانستی}} | {{ب|اگر مانند رخسارت گلی در بوستانستی|زمین را از کمالیت شرف بر آسمانستی}} | ||
{{ب|چو سرو بوستانستی وجود مجلس آرایت|اگر در بوستان سروی سخنگوی و روانستی}} | {{ب|چو سرو بوستانستی وجود مجلس آرایت|اگر در بوستان سروی سخنگوی و روانستی}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۲۲:۴۹
' | سعدی (غزلیات) (اگر مانند رخسارت گلی در بوستانستی) از سعدی |
' |
اگر مانند رخسارت گلی در بوستانستی | زمین را از کمالیت شرف بر آسمانستی | |
چو سرو بوستانستی وجود مجلس آرایت | اگر در بوستان سروی سخنگوی و روانستی | |
نگارین روی و شیرین خوی و عنبربوی و سیمین تن | چه خوش بودی در آغوشم اگر یارای آنستی | |
تو گویی در همه عمرم میسر گردد این دولت | که کام از عمر برگیرم و گر خود یک زمانستی | |
جز این عیبت نمیدانم که بدعهدی و سنگین دل | دلارامی بدین خوبی دریغ ار مهربانستی | |
شکر در کام من تلخست بی دیدار شیرینش | و گر حلوا بدان ماند که زهرش در میانستی | |
دمی در صحبت یاری ملک خوی پری پیکر | گر امید بقا باشد بهشت جاودانستی | |
نه تا جان در جسد باشد وفاداری کنم با او | که تا تن در لحد باشد و گر خود استخوانستی | |
چنین گویند سعدی را که دردی هست پنهانی | خبر در مغرب و مشرق نبودی گر نهانستی | |
هر آن دل را که پنهانی قرینی هست روحانی | به خلوتخانهای ماند که در در بوستانستی |