تفاوت میان نسخههای «سعدی (غزلیات)/طوطی نگوید از تو دلاویزتر سخن»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|طوطی نگوید از تو دلاویزتر سخن|با شهد میرود ز دهانت به در سخن}} | {{ب|طوطی نگوید از تو دلاویزتر سخن|با شهد میرود ز دهانت به در سخن}} | ||
{{ب|گر من نگویمت که تو شیرین عالمی|تو خویشتن دلیل بیاری به هر سخن}} | {{ب|گر من نگویمت که تو شیرین عالمی|تو خویشتن دلیل بیاری به هر سخن}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۲۲:۲۹
' | سعدی (غزلیات) (طوطی نگوید از تو دلاویزتر سخن) از سعدی |
' |
طوطی نگوید از تو دلاویزتر سخن | با شهد میرود ز دهانت به در سخن | |
گر من نگویمت که تو شیرین عالمی | تو خویشتن دلیل بیاری به هر سخن | |
واجب بود که بر سخنت آفرین کنند | لیکن مجال گفت نباشد تو در سخن | |
در هیچ بوستان چو تو سروی نیامدست | بادام چشم و پسته دهان و شکرسخن | |
هرگز شنیدهای ز بن سرو بوی مشک | یا گوش کردهای ز دهان قمر سخن | |
انصاف نیست پیش تو گفتن حدیث خویش | من عهد میکنم که نگویم دگر سخن | |
چشمان دلبرت به نظر سحر میکنند | من خود چگونه گویمت اندر نظر سخن | |
ای باد اگر مجال سخن گفتنت بود | در گوش آن ملول بگوی این قدر سخن | |
وصفی چنان که لایق حسنت نمیرود | آشفته حال را نبود معتبر سخن | |
در میچکد ز منطق سعدی به جای شعر | گر سیم داشتی بنوشتی به زر سخن | |
دانندش اهل فضل که مسکین غریق بود | هر گه که در سفینه ببینند ترسخن |