تفاوت میان نسخه‌های «دیوان شمس/آن وعده که کرده‌ای مرا کو»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|آن وعده که کرده‌ای مرا کو|این جا منم و تو وانما کو}}
 
{{ب|آن وعده که کرده‌ای مرا کو|این جا منم و تو وانما کو}}
 
{{ب|با جمله پلاس خوش نباشد|آن عهد پلاس را وفا کو}}
 
{{ب|با جمله پلاس خوش نباشد|آن عهد پلاس را وفا کو}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۹:۰۸

' دیوان شمس (غزلیات) (آن وعده که کرده‌ای مرا کو)
از مولوی
'


آن وعده که کرده‌ای مرا کو این جا منم و تو وانما کو
با جمله پلاس خوش نباشد آن عهد پلاس را وفا کو
لب بسته چو بوبک ربابی آن داد و گشاد و آن عطا کو
ای وعده تو چو صبح صادق آن شمع و چراغ و آن ضیا کو
تا چند ز ناسزا و دشنام آن دلداری و آن سزا کو
خیزید به سوی من کشیدش ای طایفه یاری شما کو
ای سنگ دلان جواب گویید کان کان عقیق و کیمیا کو
یا سحر نمود و چشم ما بست آن ساحر و آن گره گشا کو
یا پر بگشاد و در هوا رفت ای مرغ ضمیر آن هوا کو
والله که نرفت و رفتنی نیست ماییم ز خویش رفته ما کو
ماکو به همان طرف که انداخت ای در کف صنع ما چو ماکو
هین مشک سخن بنه به جو رو می‌خواندت آب کان سقا کو