تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/خداوندا چو تو صاحب قران کو»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|خداوندا چو تو صاحب قران کو|برابر با مکان تو مکان کو}} | {{ب|خداوندا چو تو صاحب قران کو|برابر با مکان تو مکان کو}} | ||
{{ب|زمان محتاج و مسکین تو باشد|تو را حاجت به دوران و زمان کو}} | {{ب|زمان محتاج و مسکین تو باشد|تو را حاجت به دوران و زمان کو}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۹:۰۶
' | دیوان شمس (غزلیات) (خداوندا چو تو صاحب قران کو) از مولوی |
' |
خداوندا چو تو صاحب قران کو | برابر با مکان تو مکان کو | |
زمان محتاج و مسکین تو باشد | تو را حاجت به دوران و زمان کو | |
کسی کو گفت دیدم شمس دین را | سالش کن که راه آسمان کو | |
در آن دریا مرو بیامر دریا | نمیترسی برای تو ضمان کو | |
مگر بیقصد افتی کو کریم است | خطاکن را ز عفو او غمان کو | |
چو سجده کرد آیینه مر او را | بر آن آیینه زنگار گمان کو | |
همو تیر است همو اسپر همو قوس | چه گفتم آن طرف تیر و کمان کو | |
هر آن جسمی که از لطفش نظر یافت | نظیرش در ولایتهای جان کو | |
بجز از روی عجز و فقر و تسلیم | ببرده سر از او از انس و جان کو | |
ز غیرت حق شد حارس و گر نی | مر او را از کی بیم است پاسبان کو | |
به پیشانی جانا داغ مهرش | کسی بیداغ مهرش در قران کو | |
به نوبتگاه او بین صف کشیده | به خدمت گر همیجویی مهان کو | |
نباشد خنده جز از زعفرانش | بجز از عشق رویش شادمان کو | |
بجز از هجر آن مخدوم جانی | دل و جان را به عالم اندهان کو | |
خداوند شمس دین از بهر الله | که لایق در ثنای او دهان کو | |
زبان و جان من با وصل او رفت | به شرح خاک تبریزم زبان کو | |
همه کان هست محتاج خریدار | بدان حد بینیازی هیچ کان کو |