تفاوت میان نسخه‌های «دیوان شمس/ای جان لطیف و ای جهانم»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|ای جان لطیف و ای جهانم|از خواب گرانت برجهانم}}
 
{{ب|ای جان لطیف و ای جهانم|از خواب گرانت برجهانم}}
 
{{ب|بی‌شرم و حیا کنم تقاضا|دانی که غریم بی‌امانم}}
 
{{ب|بی‌شرم و حیا کنم تقاضا|دانی که غریم بی‌امانم}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۴:۴۵

' دیوان شمس (غزلیات) (ای جان لطیف و ای جهانم)
از مولوی
'


ای جان لطیف و ای جهانم از خواب گرانت برجهانم
بی‌شرم و حیا کنم تقاضا دانی که غریم بی‌امانم
گر بر دل تو غبار بینم از اشک خودش فرونشانم
ای گلبن جان برای مجلس بگرفته امت که گل فشانم
یک بوسه بده که اندر این راه من باج عقیق می ستانم
بسیار شب است کاندر این دشت من از پی باج راهبانم
شب نعره زنم چو پاسبانان چون طالب باج کاروانم
همخانه گریخت از نفیرم همسایه گریست از فغانم