تفاوت میان نسخه‌های «دیوان شمس/من با تو حدیث بی‌زبان گویم»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|من با تو حدیث بی‌زبان گویم|وز جمله حاضران نهان گویم}}
 
{{ب|من با تو حدیث بی‌زبان گویم|وز جمله حاضران نهان گویم}}
 
{{ب|جز گوش تو نشنود حدیث من|هر چند میان مردمان گویم}}
 
{{ب|جز گوش تو نشنود حدیث من|هر چند میان مردمان گویم}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۹:۱۳

' دیوان شمس (غزلیات) (من با تو حدیث بی‌زبان گویم)
از مولوی
'


من با تو حدیث بی‌زبان گویم وز جمله حاضران نهان گویم
جز گوش تو نشنود حدیث من هر چند میان مردمان گویم
در خواب سخن نه بی‌زبان گویند در بیداری من آن چنان گویم
جز در بن چاه می ننالم من اسرار غم تو بی‌مکان گویم
بر روی زمین نشسته باشم خوش احوال زمین بر آسمان گویم
معشوق همی‌شود نهان از من هر چند علامت نشان گویم
جان‌های لطیف در فغان آیند آن دم که من از غمت فغان گویم