تفاوت میان نسخه‌های «حافظ (غزلیات)/چو برشکست صبا زلف عنبرافشانش»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (clean up using AWB)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|چو برشکست صبا زلف عنبرافشانش|به هر شکسته که پیوست تازه شد جانش}}
 
{{ب|چو برشکست صبا زلف عنبرافشانش|به هر شکسته که پیوست تازه شد جانش}}
 
{{ب|کجاست همنفسی تا به شرح عرضه دهم|که دل چه می‌کشد از روزگار هجرانش}}
 
{{ب|کجاست همنفسی تا به شرح عرضه دهم|که دل چه می‌کشد از روزگار هجرانش}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۳۹

' حافظ (غزلیات) (چو برشکست صبا زلف عنبرافشانش)
از حافظ
'


چو برشکست صبا زلف عنبرافشانش به هر شکسته که پیوست تازه شد جانش
کجاست همنفسی تا به شرح عرضه دهم که دل چه می‌کشد از روزگار هجرانش
زمانه از ورق گل مثال روی تو بست ولی ز شرم تو در غنچه کرد پنهانش
تو خفته‌ای و نشد عشق را کرانه پدید تبارک الله از این ره که نیست پایانش
جمال کعبه مگر عذر ره روان خواهد که جان زنده دلان سوخت در بیابانش
بدین شکسته بیت الحزن که می‌آرد نشان یوسف دل از چه زنخدانش
بگیرم آن سر زلف و به دست خواجه دهم که سوخت حافظ بی‌دل ز مکر و دستانش