تفاوت میان نسخه‌های «دیوان شمس/جان خراباتی و عمر بهار»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|جان خراباتی و عمر بهار|هین که بشد عمر چنین هوشیار}}
 
{{ب|جان خراباتی و عمر بهار|هین که بشد عمر چنین هوشیار}}
 
{{ب|جان و جهان جان مرا دست گیر|چشم جهان حرف مرا گوش دار}}
 
{{ب|جان و جهان جان مرا دست گیر|چشم جهان حرف مرا گوش دار}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۵

' دیوان شمس (غزلیات) (جان خراباتی و عمر بهار)
از مولوی
'


جان خراباتی و عمر بهار هین که بشد عمر چنین هوشیار
جان و جهان جان مرا دست گیر چشم جهان حرف مرا گوش دار
صورت دل آمد و پیشم نشست بسته سر و خسته و بیماروار
دست مرا بر سر خود می‌نهاد کای به غم دوست مرا دست یار
درد سرم نیست ز صفرا و تب از می عشقست سرم پرخمار
این همه شیوه‌ست مرادش توی ای شکرت کرده دلم را شکار
جان من از ناله چو طنبور شد حال دلم بشنو از آواز تار