تفاوت میان نسخه‌های «دیوان شمس/ز آفتاب سعادت مرا شراباتست»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (clean up using AWB)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|ز آفتاب سعادت مرا شراباتست|که ذره‌های تنم حلقه خراباتست}}
 
{{ب|ز آفتاب سعادت مرا شراباتست|که ذره‌های تنم حلقه خراباتست}}
 
{{ب|صلای چهره خورشید ما که فردوسست|صلای سایه زلفین او که جناتست}}
 
{{ب|صلای چهره خورشید ما که فردوسست|صلای سایه زلفین او که جناتست}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۰۷

' دیوان شمس (غزلیات) (ز آفتاب سعادت مرا شراباتست)
از مولوی
'


ز آفتاب سعادت مرا شراباتست که ذره‌های تنم حلقه خراباتست
صلای چهره خورشید ما که فردوسست صلای سایه زلفین او که جناتست
به آسمان و زمین لطف ایتیا فرمود که آسمان و زمین مست آن مراعاتست
ز هست و نیست برون‌ست تختگاه ملک هزار ساله از آن سوی نفی و اثباتست
هزار در ز صفا اندرون دل بازست شتاب کن که ز تأخیرها بس آفاتست
حیات‌های حیات آفرین بود آن جا از آنک شاه حقایق نه شاه شهماتست
ز نردبان درون هر نفس به معراجند پیاله‌های پر از خون نگر که آیاتست
در آن هوا که خداوند شمس تبریزیست نه لاف چرخه چرخ‌ست و نی سماواتست