تفاوت میان نسخه‌های «عطار (غزلیات)/جانا دهنی چو پسته داری»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|جانا دهنی چو پسته داری|در پسته گهر دو رسته داری}}
 
{{ب|جانا دهنی چو پسته داری|در پسته گهر دو رسته داری}}
 
{{ب|صد شور به پسته در فتاده است|زان قند که مغز پسته داری}}
 
{{ب|صد شور به پسته در فتاده است|زان قند که مغز پسته داری}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۳۴

' عطار (غزلیات) (جانا دهنی چو پسته داری)
از عطار
'


جانا دهنی چو پسته داری در پسته گهر دو رسته داری
صد شور به پسته در فتاده است زان قند که مغز پسته داری
قندیم فرست و مرهمی ساز زین بیش مرا چه خسته داری
در هر سر موی زلف شستت صد فتنه‌ی نانشسته داری
گفتی به درست عهد کردم صد عهد چنین شکسته داری
در تاز و جهان بگیر کز حسن صد ابلق تنگ بسته داری
یک گل ندهی ز رخ به عطار وانگاه هزار دسته داری