تفاوت میان نسخه‌های «عطار (غزلیات)/ای عشق تو پیشوای دردم»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|ای عشق تو پیشوای دردم|وی درد تو هر زمان و هر دم}}
 
{{ب|ای عشق تو پیشوای دردم|وی درد تو هر زمان و هر دم}}
 
{{ب|آیینه‌ی عارضت سیه شد|کز حد بگذشت آه سردم}}
 
{{ب|آیینه‌ی عارضت سیه شد|کز حد بگذشت آه سردم}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۱۴

' عطار (غزلیات) (ای عشق تو پیشوای دردم)
از عطار
'


ای عشق تو پیشوای دردم وی درد تو هر زمان و هر دم
آیینه‌ی عارضت سیه شد کز حد بگذشت آه سردم
یک لحظه بر من آی آخر تا کی داری ز خویش فردم
تا من خط سبز تو ببینم تو درنگری به روی زردم
گر کار دلم ز دست بگذشت تا در خطر هزار دردم
گو بگذر از آنکه شست زلفت دست آویز است و پایمردم
گفتی بگریز و ترک من گیر کاورد ز خاکی تو گردم
گویی من مستمند مسکین خونی کردم که آن نکردم
خونم به مریز از آنکه بس زود من بی تو بسی به خون بگردم
خونم بخوری و نیست یک شب تا از تو هزار خون نخوردم
کو سوخته‌تر کسی ز عطار یک سوخته نیست هم نبردم