مشروطه چیست؟

جبهه ملی

تصمیم‌های مجلس کنفدراسیون دانشجویان ایرانی

سازمان‌های تروریستی برای براندازی سلطنت در ایران

مشروطه یکی از مفاهیم مشروطه حکومت دارای پارلمان است که نمایندگان ملت در کارهای دولت نظارت داشته باشند.

در زمان انقلاب مشروطه گفتگوهای سخت و بلندی درباره مفهوم "مشروطه " درگرفت. واژه پارلمان هماگن جدانشدنی مشروطه است. پارلمان جایی است که نمایندگان برگزیده ملت گردهم‌می‌آیند. وظیفه پارلمان کنترل دولت با کمک قوانین است. واژه همگن با پارلمان قانون است. قانون مقررات دولتی است که از سوی پارلمان تصویب شده باشد. نماینده واژه هماگن پارلمان است. نماینده کسی است که از سوی ملت برگزیده می‌شود و به پارلمان برای تصویب قوانین فرستاده می‌شود. نماینده هماگن واژه "آزادی" است. آزادی یعنی هر یک از افراد یک کشور از سنی که قانون تعیین کرده باشد، آزاد است که خود را برای نمایندگی در پارلمان کاندید کند. کاندیداها آزادی این را دارند که در "حزب‌ها" خود را سازمان دهند. ملت و نمایندگان آزاد هستند که در جاهای همگانی گرد هم‌آیند و گفتگو کنند. ملت آزاد است که از میان کاندیداها، نماینده شایان باور (قابل اطمینان) خود را برگزیند. زمانی که نماینده برگزیده شده است و را از پارلمان دریافت کرده است، آزاد است که در پارلمان سخن بگوید و برپایه دیدگاه‌های خود تصمیم بگیرد و رای بدهد.

هماگن با واژه مشروطه واژه "حق" است. حق به معنی آن است که همه اهالی ایران در تصویب و نظارت امور عموم "محق و سهیمند" .

محمدعلی خان فروغی ذکاءالملک مدیر مدرسه حقوق سیاسی، در سال ۱۲۸۷ کتابی با فرنام "حقوق اساسی - یعنی آداب مشروطیت دول" نوشت که در آن حکومت یا دیکتاتوری یا اَبسولو می‌باشد یا مشروطه یا دارای نمایندگان مردم است. رژیم مشروطه یعنی رژیم رِپرِزنتاتیو. در سال های پیشین گروهی یا یک شخص تنها حکومت می کرد و مدعی بود که حق الهی وی است که حکومت کند، ولی بیش از صد سال پیش حکما و دانشمندان و بیشتر مردم از این موضع دوری جستند زیرا باورشان این بود که یک شخص یا یک گروه هرگز حق این را ندارد که ملتی را کنترل کند. ملت می باید خود کنترل خود را به دست گیرد و امور خود را اداره نماید.