تفاوت میان نسخه‌های «الگو:نوشتار برگزیده»
| خط ۲: | خط ۲: | ||
<onlyinclude> | <onlyinclude> | ||
* | * | ||
| − | [[پرونده: | + | [[پرونده:RezaShahBozorgReturnsHome1329a.mp4|thumb|left|300px|بازگشت اعلیحضرت همایون رضا شاه بزرگ به مام میهن - روحت شاد رضا شاه]] |
| − | [[پرونده: | + | [[پرونده:RezaShahBozorgTombRay4.jpg|thumb|left|220px|]] |
| − | '''[[ | + | [[پرونده:RezaShahBozorgTombRay2.jpg|thumb|left|220px|]] |
| + | '''[[بازگشت اعلیحضرت همایون رضا شاه بزرگ به مام میهن از ژوهانسبورگ و قاهره تا شهر ری ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹]]''' - پس از سپری شدن بیش از ۹ سال، اعلیحضرت همایون رضاشاه بزرگ از سفر دراز خود که از شهریور ماه ۱۳۲۰ آغاز شده بود، به میهن بازگشتند. در روز ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ ترن ویژه که از اهواز پدر ایران نوین را ترابر می‌کرد، وارد ایستگاه راه‌آهن تهران شد. سفر پایانی رضا شاه بزرگ با راه‌آهن سراسری ایران همان راه‌آهنی که نماد شاهنشاهی پدر ایران نوین شد، انجام پذیرفت. اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر، ملکه مادر همسر رضا شاه بزرگ و خانواده شاهنشاهی ایران، هیات دولت، هیات‌های ویژه فرستاده شده از کشورهای گیتی و دیگر سران کشوری و لشکری و مردم پایتخت با فر و شکوه بی همانندی از ایستگاه راه‌آهن پشت پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ به سوی آرامگاه ابدی پدر ایران نوین به راه افتادند و در اندوه همگان پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ در اشکوب زیرین آرامگاه در شهر ری به خاک سپرده شد. سنگ آرامگاه مشکی و بالای آن دیهیم طلایی رنگ پهلوی قرارداشت. سپس تصمیم مجلس شورای ملی دایر بر دادن فرنام "کبیر" در لوحه‌ای طلا بر بالای آرامگاه رضا شاه بزرگ قرارداده شد. | ||
| − | + | در روز چهارشنبه ۴ امرداد ماه ۱۳۲۳ رضا شاه بزرگ با قلبی شکسته جهان فانی را بدرود گفتند. قلبی که برای ایران می تیپد بازایستاد، برای ایرانی که در آن زمان، در اشغال بیگانگان بود و زیر چکمه‌های ارتش خونخوار کشورهای استعمارگر شوروی و انگلستان چهار سال ویران شد. برای ایرانی که آن اندازه ناتوان شده بود که یارای پذیرفتن پیکر شاهنشاهی که آبادش کرده بود را نداشت. قرار بر این شد که پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ به کشور مصر برده شود تا در زمانی دیگر که کشور ایران در آرامش باشد به ایران آورده شود. به سبب جنگ جهانی دوم که آتشش به همه جای گیتی کشیده شده بود، سه ماه به درازا کشید تا پیکر مومیایی شده رضا شاه از ژوهانسبورگ به قاهره برسد و در مسجد رفاعی به امانت گزارده شود. | |
| − | + | شش سال به درازا کشید تا کشور ایران آرامش یافت و استان آذربایجان که با نیرنگ استالین و سرسپردگان قاجاری یک سال از کشور مادر جدا شده بود، از پای ننگین سربازان شوروی در روز ۲۱ آذر ماه ۱۳۲۵ پاک شد. زمانی به درازا کشید تا کشور آرامش خود را از خائنان و اشغالگران بازیافت. | |
| − | + | در روز ۳۱ خرداد ماه ۱۳۲۸ مجلس شورای ملی "به پاس حق‌شناسی ملت ایران تصویب کرد که عنوان رسمی سرسلسله دودمان عظیم‌الشأن پهلوی اعلیحضرت رضاشاه کبیر خواهد بود. این تصمیم باید بر لوحه‌ای طلا حک و در آرامگاه شاهنشاه فقید نصب گردد". به دستور اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر شاهنشاه ایران، برای بازگرداندن پدر به ایران آرامگاهی باشکوه با بنایی سپید رنگ به پهنه ۹۰۰۰ متر مربع و بلندای ۲۵ متر در شهر ری ساخته شده بود. این بنا دو اشکوب داشت، اشکوب هم‌کف سالن ورودی بود و در اشکوب زیرین آرامگاه قرار داشت. نمای بنای آرامگاه همانند آتشکده بود که خاری در چشم ملایان و دستاربندان و کمونیست‌های بی‌وطن، دشمن ایران و ایرانی شد. | |
| − | + | پس از سپری شدن نزدیک به شش سال، در روز ۹ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ والاحضرت شاهپور علیرضا به ریاست هیاتی برای جا به جا کردن پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ به ایران رهسپار قاهره شدند و پیکر پدر ایران نوین سرانجام در فرودگاه اهواز به سرزمین اهورایی ایران بازگردانده شد. در روز ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ ترن ویژه که از اهواز پدر ایران نوین را ترابر می‌کرد، وارد ایستگاه راه‌آهن تهران شد. واگن سیاه رنگ و ترنی ویژه برای ترابری پیکر رضا شاه بزرگ از ایستگاه راه‌آهن اهواز به سوی ایستگاه راه‌آهن تهران به راه افتاد. مردم ایران در هر کجا که واگن ویژه از آن جا می‌گذشت با هیات‌های رسمی آن شهر به پیشواز می‌آمدند و به اعلیحضرت رضا شاه بزرگ ارج می‌نهادند. در روز ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ پس از خاکسپاری پدر ایران نوین رضا شاه بزرگ، اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر پیامی به مردم ایران فرستادند و فرمودند: | |
| + | |||
| + | :::: مشاهده تأثر و اندوه فراوان عموم هم‌میهنان و شرکت صمیمانه‌ای که در هنگام تشییع و تدفین جنازه اعلیحضرت پدر تاجدارم نموده‌اند، مایه تسلی خاطر و تقویت روح افسرده من در این مصیبت می‌باشد. ابراز احساسات بی‌آلایش ملت که از قلبی آکنده از قدرشناسی و مهر و محبت نسبت به رادمردی خدمتگزار سرچشمه گرفته‌است، برای روح پاک فقید سعید بهترین پاداش و برای من و سایر خدمتگزاران ایران نیکوترین مشوق فداکاری است. با ابراز سپاسگزاری از عموم هم‌میهنان، از درگاه حضرت احدیت توفیق و سعادت همگی را مسئلت می‌نمایم. | ||
| + | |||
| + | مجلس شورای ملی در ۱۹ اسفند ماه ۱۳۴۴ در قانونی با ماده واحده تصویب کرد که روز سوم اسفند ماه به نام روز رضا شاه کبیر نام گذاری شده و مقرر می‌گردد همه‌ساله در روز مزبور خدمات و فداکاریهای شاهنشاه فقید موجد ایران نو از طریق رادیو و تلویزیون و مطبوعات برای آگاهی نسل جوان کشور یادآوری شود. روز سوم اسفند ماه روز از سوی رضا شاه بزرگ است که با این کودتا ایران را از تجزیه شدن و خیانت قاجار رهایی بخشید. | ||
| + | |||
| + | کوشش در ویران‌سازی یادواره رضا شاه بزرگ - پس از چیره شدن تازیان به ایران در ۲۲ بهمن ماه ۱۳۵۷ کوچی تازی با کمک خائنین به ایران، کنفدراسیون دانشجویان خارج از کشور، مجاهدین خلق، توده ای‌ها، چریک‌های فدایی و ده‌ها گروهک چپ و راست مزدوران بیگانه، در روز یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ماه ۱۳۵۹ صادق خلخالی جلاد رژیم اسلامی حاکم بر ایران، نخستین کلنگ ویران ساختن آرامگاه رضا شاه بزرگ را به این بنای تاریخی زد. نزدیک به ساعت ۴ پس از نیمروز به دستور شیخ صادق خلخالی و با بودن هزاران تن از مردم شهر ری و پیرامون، با دینامیت و جرثقیل و بولدوزر ویران‌سازی آرامگاه رضا شاه بزرگ آغاز شد. خلخالی تا ساعت ۳ بامداد در آرامگاه ماند و ویران سازی را سرپرستی می‌کرد. انبوهی از مردم در آرامگاه گرد آمده بودند، و در نخستین دقیقه‌ها بسیاری بی اندازه اندوهگین شدند و گریستند. نحستین کلنگ ویران سازی با شکستن سنگ‌های مرمر جلوی آرامگاه زده شد و سپس مزدوران کمیته درهای ورودی و سنگ‌های دور و بر آن را با پتک و کلنگ شکستند. پاسداران جای گرفته در آرامگاه گفتند که بخش‌های سخت ساختمان با کارگذاری بمب ساعتی خمیری و تی اِن تی انجام خواهد یافت. | ||
| + | |||
| + | فریاد ملت ایران برای رضا شاه - بی عدالتی‌ها، فشارهای زندگی، بیکاری، گرسنگی، تورم اقتصادی، گرانی، بدبختی، اعدام‌ها، تجاوزهای جنسی به زنان و مردان ایرانی، شکنجه‌های خوفناک، بریدن اعضای بدن در کشور به جایی رسید که از دی ماه ۱۳۹۶ کوچی تازی، ملت ایران در سراسر کشور به خیابان‌ها آمدند و علیه دیکتاتوری فقیه اسلامی، همانند پدربزرگانشان که علیه دیکتاتوری قاجار که چون بختکی سیاه، بر کشور کهن و غنی ایران افتاده بود تظاهرات کردند. ملت ایران فریاد برآوردند: « رضا شاه رضا شاه » زیرا که می‌خواهند رضا شاه آنان را از دیکتاتوری فقیه اسلامی برهاند، همانگونه که رضا شاه ملت و کشور ایران را از دیکتاتوری قاجار رهایی بخشید. فریادهای « رضا شاه رضا شاه » چنان لرزه‌ایی بر پیکر رژیم اسلامی در ایران انداخت و دشمنان کشور و ملت ایران دست و پاچه شدند و ترسیدند که ملت ایران این تازیان را از کشور اهورایی ایران بیرون برانند. این کور دلان خرافاتی، از ترسشان دوباره به جای ویران شده آرامگاه رضا شاه بزرگ رفتند، و دوباره در میان ویرانه‌ای که صادق خلخالی جنایتکار بر جای گذاشته بود، پس از سی و هشت سال به دنبال پیکر اَبَر مرد تاریخ ایران و جهان گشتند. روز چهارم اردییهشت ماه ۱۳۹۸ کوچی تازی، روزی که رضا شاه بزرگ دیهیم شاهنشاهی ایران را بر سر نهاد، پیکر مومیایی شده رضا شاه بزرگ نمایان شد. همانند آن زمان که قاجاریان مغول نتوانستند رضا شاه را کنترل کنند، امروز نیز این جلادان دومین یورش عرب به ایران، نمی‌توانند رضا شاه را کنترل کنند. در سراسر ایران پهناور، در هر روستای دور و نزدیک، روح پدر ایران نوین زنده است. کوچک و بزرگ، پدر بزرگان و پسران و دختران و نواده هایشان کلاه پهلوی بر سر نهادند و فریادهای « رضا شاه رضا شاه روحت شاد » سردادند که پایه‌های حکومت خونین روضه خوان‌های فرستاده استعمار را لرزانید. مردم ایران دریافتند که پیکر بی جان رضا شاه قدرتمندتر از تمامی این گروه جنایتکار است. | ||
| + | |||
| + | زمان بسیاری به درازا کشید، ولی سرانجام مردم ایران حقیقت سخنان آریامهر را دریافتند، زمانی که اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر فریاد می‌کشیدند « قدرت من فقط ناشی از قدرت شماست، و قدرت شما قدرت یک پارچگی ملت ایران است که امروزه در دنیا مورد احترام قرار گرفته است » | ||
| + | |||
| + | '''[[بازگشت اعلیحضرت همایون رضا شاه بزرگ به مام میهن از ژوهانسبورگ و قاهره تا شهر ری ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹|ایرانیان سرافرازی خود را با فریادهای جاوید شاه دوباره به دست بیاورید و این « فرقه تبهکاران » را به زیر بکشید و حکومت مشروطه شاهنشاهی ایران را برقرار سازید]]''' | ||
| − | |||
| − | |||
</onlyinclude> | </onlyinclude> | ||
[[رده:مشروطه:صفحه اصلی]] | [[رده:مشروطه:صفحه اصلی]] | ||
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۰۱
بازگشت اعلیحضرت همایون رضا شاه بزرگ به مام میهن از ژوهانسبورگ و قاهره تا شهر ری ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ - پس از سپری شدن بیش از ۹ سال، اعلیحضرت همایون رضاشاه بزرگ از سفر دراز خود که از شهریور ماه ۱۳۲۰ آغاز شده بود، به میهن بازگشتند. در روز ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ ترن ویژه که از اهواز پدر ایران نوین را ترابر می‌کرد، وارد ایستگاه راه‌آهن تهران شد. سفر پایانی رضا شاه بزرگ با راه‌آهن سراسری ایران همان راه‌آهنی که نماد شاهنشاهی پدر ایران نوین شد، انجام پذیرفت. اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر، ملکه مادر همسر رضا شاه بزرگ و خانواده شاهنشاهی ایران، هیات دولت، هیات‌های ویژه فرستاده شده از کشورهای گیتی و دیگر سران کشوری و لشکری و مردم پایتخت با فر و شکوه بی همانندی از ایستگاه راه‌آهن پشت پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ به سوی آرامگاه ابدی پدر ایران نوین به راه افتادند و در اندوه همگان پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ در اشکوب زیرین آرامگاه در شهر ری به خاک سپرده شد. سنگ آرامگاه مشکی و بالای آن دیهیم طلایی رنگ پهلوی قرارداشت. سپس تصمیم مجلس شورای ملی دایر بر دادن فرنام "کبیر" در لوحه‌ای طلا بر بالای آرامگاه رضا شاه بزرگ قرارداده شد.
در روز چهارشنبه ۴ امرداد ماه ۱۳۲۳ رضا شاه بزرگ با قلبی شکسته جهان فانی را بدرود گفتند. قلبی که برای ایران می تیپد بازایستاد، برای ایرانی که در آن زمان، در اشغال بیگانگان بود و زیر چکمه‌های ارتش خونخوار کشورهای استعمارگر شوروی و انگلستان چهار سال ویران شد. برای ایرانی که آن اندازه ناتوان شده بود که یارای پذیرفتن پیکر شاهنشاهی که آبادش کرده بود را نداشت. قرار بر این شد که پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ به کشور مصر برده شود تا در زمانی دیگر که کشور ایران در آرامش باشد به ایران آورده شود. به سبب جنگ جهانی دوم که آتشش به همه جای گیتی کشیده شده بود، سه ماه به درازا کشید تا پیکر مومیایی شده رضا شاه از ژوهانسبورگ به قاهره برسد و در مسجد رفاعی به امانت گزارده شود.
شش سال به درازا کشید تا کشور ایران آرامش یافت و استان آذربایجان که با نیرنگ استالین و سرسپردگان قاجاری یک سال از کشور مادر جدا شده بود، از پای ننگین سربازان شوروی در روز ۲۱ آذر ماه ۱۳۲۵ پاک شد. زمانی به درازا کشید تا کشور آرامش خود را از خائنان و اشغالگران بازیافت.
در روز ۳۱ خرداد ماه ۱۳۲۸ مجلس شورای ملی "به پاس حق‌شناسی ملت ایران تصویب کرد که عنوان رسمی سرسلسله دودمان عظیم‌الشأن پهلوی اعلیحضرت رضاشاه کبیر خواهد بود. این تصمیم باید بر لوحه‌ای طلا حک و در آرامگاه شاهنشاه فقید نصب گردد". به دستور اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر شاهنشاه ایران، برای بازگرداندن پدر به ایران آرامگاهی باشکوه با بنایی سپید رنگ به پهنه ۹۰۰۰ متر مربع و بلندای ۲۵ متر در شهر ری ساخته شده بود. این بنا دو اشکوب داشت، اشکوب هم‌کف سالن ورودی بود و در اشکوب زیرین آرامگاه قرار داشت. نمای بنای آرامگاه همانند آتشکده بود که خاری در چشم ملایان و دستاربندان و کمونیست‌های بی‌وطن، دشمن ایران و ایرانی شد.
پس از سپری شدن نزدیک به شش سال، در روز ۹ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ والاحضرت شاهپور علیرضا به ریاست هیاتی برای جا به جا کردن پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ به ایران رهسپار قاهره شدند و پیکر پدر ایران نوین سرانجام در فرودگاه اهواز به سرزمین اهورایی ایران بازگردانده شد. در روز ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ ترن ویژه که از اهواز پدر ایران نوین را ترابر می‌کرد، وارد ایستگاه راه‌آهن تهران شد. واگن سیاه رنگ و ترنی ویژه برای ترابری پیکر رضا شاه بزرگ از ایستگاه راه‌آهن اهواز به سوی ایستگاه راه‌آهن تهران به راه افتاد. مردم ایران در هر کجا که واگن ویژه از آن جا می‌گذشت با هیات‌های رسمی آن شهر به پیشواز می‌آمدند و به اعلیحضرت رضا شاه بزرگ ارج می‌نهادند. در روز ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ پس از خاکسپاری پدر ایران نوین رضا شاه بزرگ، اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر پیامی به مردم ایران فرستادند و فرمودند:
- مشاهده تأثر و اندوه فراوان عموم هم‌میهنان و شرکت صمیمانه‌ای که در هنگام تشییع و تدفین جنازه اعلیحضرت پدر تاجدارم نموده‌اند، مایه تسلی خاطر و تقویت روح افسرده من در این مصیبت می‌باشد. ابراز احساسات بی‌آلایش ملت که از قلبی آکنده از قدرشناسی و مهر و محبت نسبت به رادمردی خدمتگزار سرچشمه گرفته‌است، برای روح پاک فقید سعید بهترین پاداش و برای من و سایر خدمتگزاران ایران نیکوترین مشوق فداکاری است. با ابراز سپاسگزاری از عموم هم‌میهنان، از درگاه حضرت احدیت توفیق و سعادت همگی را مسئلت می‌نمایم.
مجلس شورای ملی در ۱۹ اسفند ماه ۱۳۴۴ در قانونی با ماده واحده تصویب کرد که روز سوم اسفند ماه به نام روز رضا شاه کبیر نام گذاری شده و مقرر می‌گردد همه‌ساله در روز مزبور خدمات و فداکاریهای شاهنشاه فقید موجد ایران نو از طریق رادیو و تلویزیون و مطبوعات برای آگاهی نسل جوان کشور یادآوری شود. روز سوم اسفند ماه روز از سوی رضا شاه بزرگ است که با این کودتا ایران را از تجزیه شدن و خیانت قاجار رهایی بخشید.
کوشش در ویران‌سازی یادواره رضا شاه بزرگ - پس از چیره شدن تازیان به ایران در ۲۲ بهمن ماه ۱۳۵۷ کوچی تازی با کمک خائنین به ایران، کنفدراسیون دانشجویان خارج از کشور، مجاهدین خلق، توده ای‌ها، چریک‌های فدایی و ده‌ها گروهک چپ و راست مزدوران بیگانه، در روز یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ماه ۱۳۵۹ صادق خلخالی جلاد رژیم اسلامی حاکم بر ایران، نخستین کلنگ ویران ساختن آرامگاه رضا شاه بزرگ را به این بنای تاریخی زد. نزدیک به ساعت ۴ پس از نیمروز به دستور شیخ صادق خلخالی و با بودن هزاران تن از مردم شهر ری و پیرامون، با دینامیت و جرثقیل و بولدوزر ویران‌سازی آرامگاه رضا شاه بزرگ آغاز شد. خلخالی تا ساعت ۳ بامداد در آرامگاه ماند و ویران سازی را سرپرستی می‌کرد. انبوهی از مردم در آرامگاه گرد آمده بودند، و در نخستین دقیقه‌ها بسیاری بی اندازه اندوهگین شدند و گریستند. نحستین کلنگ ویران سازی با شکستن سنگ‌های مرمر جلوی آرامگاه زده شد و سپس مزدوران کمیته درهای ورودی و سنگ‌های دور و بر آن را با پتک و کلنگ شکستند. پاسداران جای گرفته در آرامگاه گفتند که بخش‌های سخت ساختمان با کارگذاری بمب ساعتی خمیری و تی اِن تی انجام خواهد یافت.
فریاد ملت ایران برای رضا شاه - بی عدالتی‌ها، فشارهای زندگی، بیکاری، گرسنگی، تورم اقتصادی، گرانی، بدبختی، اعدام‌ها، تجاوزهای جنسی به زنان و مردان ایرانی، شکنجه‌های خوفناک، بریدن اعضای بدن در کشور به جایی رسید که از دی ماه ۱۳۹۶ کوچی تازی، ملت ایران در سراسر کشور به خیابان‌ها آمدند و علیه دیکتاتوری فقیه اسلامی، همانند پدربزرگانشان که علیه دیکتاتوری قاجار که چون بختکی سیاه، بر کشور کهن و غنی ایران افتاده بود تظاهرات کردند. ملت ایران فریاد برآوردند: « رضا شاه رضا شاه » زیرا که می‌خواهند رضا شاه آنان را از دیکتاتوری فقیه اسلامی برهاند، همانگونه که رضا شاه ملت و کشور ایران را از دیکتاتوری قاجار رهایی بخشید. فریادهای « رضا شاه رضا شاه » چنان لرزه‌ایی بر پیکر رژیم اسلامی در ایران انداخت و دشمنان کشور و ملت ایران دست و پاچه شدند و ترسیدند که ملت ایران این تازیان را از کشور اهورایی ایران بیرون برانند. این کور دلان خرافاتی، از ترسشان دوباره به جای ویران شده آرامگاه رضا شاه بزرگ رفتند، و دوباره در میان ویرانه‌ای که صادق خلخالی جنایتکار بر جای گذاشته بود، پس از سی و هشت سال به دنبال پیکر اَبَر مرد تاریخ ایران و جهان گشتند. روز چهارم اردییهشت ماه ۱۳۹۸ کوچی تازی، روزی که رضا شاه بزرگ دیهیم شاهنشاهی ایران را بر سر نهاد، پیکر مومیایی شده رضا شاه بزرگ نمایان شد. همانند آن زمان که قاجاریان مغول نتوانستند رضا شاه را کنترل کنند، امروز نیز این جلادان دومین یورش عرب به ایران، نمی‌توانند رضا شاه را کنترل کنند. در سراسر ایران پهناور، در هر روستای دور و نزدیک، روح پدر ایران نوین زنده است. کوچک و بزرگ، پدر بزرگان و پسران و دختران و نواده هایشان کلاه پهلوی بر سر نهادند و فریادهای « رضا شاه رضا شاه روحت شاد » سردادند که پایه‌های حکومت خونین روضه خوان‌های فرستاده استعمار را لرزانید. مردم ایران دریافتند که پیکر بی جان رضا شاه قدرتمندتر از تمامی این گروه جنایتکار است.
زمان بسیاری به درازا کشید، ولی سرانجام مردم ایران حقیقت سخنان آریامهر را دریافتند، زمانی که اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر فریاد می‌کشیدند « قدرت من فقط ناشی از قدرت شماست، و قدرت شما قدرت یک پارچگی ملت ایران است که امروزه در دنیا مورد احترام قرار گرفته است »