تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/خیز که امروز جهان آن ماست»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|خیز که امروز جهان آن ماست|جان و جهان ساقی و مهمان ماست}} | {{ب|خیز که امروز جهان آن ماست|جان و جهان ساقی و مهمان ماست}} | ||
{{ب|در دل و در دیده دیو و پری|دبدبه فر سلیمان ماست}} | {{ب|در دل و در دیده دیو و پری|دبدبه فر سلیمان ماست}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۰۱
' | دیوان شمس (غزلیات) (خیز که امروز جهان آن ماست) از مولوی |
' |
خیز که امروز جهان آن ماست | جان و جهان ساقی و مهمان ماست | |
در دل و در دیده دیو و پری | دبدبه فر سلیمان ماست | |
رستم دستان و هزاران چو او | بنده و بازیچه دستان ماست | |
بس نبود مصر مرا این شرف | این که شهش یوسف کنعان ماست | |
خیز که فرمان ده جان و جهان | از کرم امروز به فرمان ماست | |
زهره و مه دف زن شادی ماست | بلبل جان مست گلستان ماست | |
کاسه ارزاق پیاپی شدهست | کیسه اقبال حرمدان ماست | |
شاه شهی بخش طرب ساز ماست | یار پری روی پری خوان ماست | |
آن ملک مفخر چوگان و گوی | شکر که امروز به میدان ماست | |
آن ملک مملکت جان و دل | در دل و در جان پریشان ماست | |
کیست در آن گوشه دل تن زده | پیش کشش کو شکرستان ماست | |
خازن رضوان که مه جنتست | مست رضای دل رضوان ماست | |
شور درافکنده و پنهان شده | او نمک عمر و نمکدان ماست | |
گوشه گرفتست و جهان مست اوست | او خضر و چشمه حیوان ماست | |
چون نمک دیگ و چو جان در بدن | از همه ظاهرتر و پنهان ماست | |
نیست نماینده و خود جمله اوست | خود همه ماییم چو او آن ماست | |
بیش مگو حجت و برهان که عشق | در خمشی حجت و برهان ماست |