تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/عاشقی و بیوفایی کار ماست»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|عاشقی و بیوفایی کار ماست|کار کار ماست چون او یار ماست}} | {{ب|عاشقی و بیوفایی کار ماست|کار کار ماست چون او یار ماست}} | ||
{{ب|قصد جان جمله خویشان کنیم|هر چه خویش ما کنون اغیار ماست}} | {{ب|قصد جان جمله خویشان کنیم|هر چه خویش ما کنون اغیار ماست}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۵:۲۳
' | دیوان شمس (غزلیات) (عاشقی و بیوفایی کار ماست) از مولوی |
' |
عاشقی و بیوفایی کار ماست | کار کار ماست چون او یار ماست | |
قصد جان جمله خویشان کنیم | هر چه خویش ما کنون اغیار ماست | |
عقل اگر سلطان این اقلیم شد | همچو دزد آویخته بر دار ماست | |
خویش و بیخویشی به یک جا کی بود | هر گلی کز ما بروید خار ماست | |
خودپرستی نامبارک حالتیست | کاندر او ایمان ما انکار ماست | |
آنک افلاطون و جالینوس توست | از منی پرعلت و بیمار ماست | |
نوبهاری کو نوی خود بدید | جان گلزارست اما زار ماست | |
این منی خاکست زر در وی بجو | کاندر او گنجور یار غار ماست | |
خاک بیآتش بننماید گهر | عشق و هجران ابر آتشبار ماست | |
طالبا بشنو که بانگ آتشست | تا نپنداری که این گفتار ماست | |
طالبا بگذر از این اسرار خود | سر طالب پرده اسرار ماست | |
نور و نار توست ذوق و رنج تو | رو بدان جایی که نور و نار ماست | |
گاه گویی شیرم و گه شیرگیر | شیرگیر و شیر تو کفتار ماست | |
طالب ره طالب شه کی بود | گر چه دل دارد مگو دلدار ماست | |
شهر از عاقل تهی خواهد شدن | این چنین ساقی که این خمار ماست | |
عاشق و مفلس کند این شهر را | این چنین چابک که این طرار ماست | |
مدرسه عشق و مدرس ذوالجلال | ما چو طالب علم و این تکرار ماست | |
شمس تبریزی که شاه دلبریست | با همه شاهنشهی جاندار ماست |