گروه جزنی
| جبهه ملی | کنفدراسیون دانشجویان ایرانی | سازمان انقلابی حزب توده ایران |
بیژن جزنی دانشجوی دانشگاه تهران هم‌بند (عضو) حزب توده و جبهه ملی دوم بود. جزنی با چند تن از دوستان خود در سال ۱۳۴۲ برآن شدند که یک گروه تروریستی با آرمان "برپا ساختن انقلاب دموکراتیک نوین" بنیان کنند. این گروه با کپی کردن کارهای تروریستی در کوبا برنامه خود را ریخت و نیروی خود را بر روی مبارزه چریکی در کوه و جنگل گذاشت.
دیگر هم‌بندان گروه جزنی، منوچهر کلانتری، حشمت‌الله شهرزاد، عباس سورکی، علی اکبر صفایی فراهانی، محمد صفاری آشتیانی، زرار زاهدیان، حمید اشرف و محمد چوپان‌زاده بودند. این گروه اساس کار خود را بر کارهای آشکار و نیمه آشکار از کارهای پنهانی قراردادند و بر همین پایه گروه به سه بخش شد:
- - فعالیت‌های همگانی و آشکار مانند همکاری با جبهه ملی
- - سازمان هم‌بندان ذخیره
- - شبکه نظامی که سازمان دهنده حمله‌های مسلحانه بود که به دو بخش تیم شهر و تیم کوه تقسیم می‌شد. محمد صفاری آشتیانی، عزیز سرمدی، احمد جلیل‌افشار، محمد چوپان‌زاده، مشعوف کلانتری و علی اکبر صفایی فراهانی از اعضای نخستین این بخش بودند.
برنامه این گروه تا سال ۱۳۴۵ خواندن، بررسی و آموزش آثار مارکسیستی چون کتاب "جنگ گریلیایی" نوشته چه گوارا و دیگر نوشتارهای وی و فیدل کاسترو بود.
در زمستان ۱۳۴۶ کادر اصلی این گروه شناسایی شد و صفایی فراهانی و صفاری آشتیانی به لبنان گریختند و دو سال در اردوگاه‌های الفتح وابسته به سازمان آزادیبخش فلسطین آموزش تروریستی دیدند. در سال ۱۳۴۸ صفایی فراهانی با یاری دکتر رادمنش (دبیر اول حزب توده) از راه عراق به ایران بازگشت و به حمید اشرف و دو تن دیگر که فرار کرده بودند، پیوست. صفایی فراهانی کوتاهی پس از ورود به ایران، دوباره برای فراهم‌آوردن اسلحه به لبنان رفت و بهار سال ۱۳۴۹ با اسلحه به ایران بازگشتند . بی‌درنگ به شناسایی روستاهای شمال ایران پرداختند و با گروه مسعود احمدزاده نیز پیوندیافتند و چندی پس از آن گروه جنگل را به راه انداختند.
کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در خارج از کشور برای دستگیری 21 تن تروریست که آیت الله طالقانی نیز در میان آنها بود هیاهو به راه انداخت و با فرستادن وکیل و دیده‌ور تلاش در رها ساختن آنان کرد.