کانون کارآموزی کشور

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ ژوئن ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۱۲ توسط Bellavista (گفتگو | مشارکت‌ها) (اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح سجاوندی، ابرابزار، اصلاح ارقام)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
شهبانو فرح پهلوی کانون کارآموزی کشور درگاه محمدرضا شاه پهلوی
آموزش حرفه‌ای در کانون کار آموزی

کانون کار آموزی کشور در سال ۱۳۳۷ به ریاست عالیه شهبانو فرح پهلوی گشایش یافت. کانون کار آموزی کشور برای نگهداری و آموزش و پرورش شهروندان نیازمند کشور و آماده ساختن آنها برای آغاز پیشه‌ای که در کانون آموخته‌اند بنیاد شد. کانون کارآموزی کشور دارای هیات مدیره‌است که ریاست آن با وزیر دربار شاهنشاهی است. امور فنی و مالی کانون در دو کمیسیون فنی و مالی مورد بررسی قرار می‌گیرد.[۱]

در شهرستان‌ها مدیریت کانون را هیات مدیره محلی، مدیران عامل محلی و هیات نظارت محلی بر عهده دارند. ریاست هیات در شهرستان‌ها بر عهده استاندار و یا فرماندار آن است.

هدف کانون کار آموزی کشور مبارزه با بیکاری، ولگردی و گدایی است، تااین شهروندان پس از مدتی کارآموزی با استفاده از پیشه‌ای که آموخته‌اند در اجتماع به کار شرافتمندانه به پردازند. برای رسیدن به این هدف کانون در تهران، مشهد، سپاهان (اصفهان)، فارس، سیستان و بلوچستان، خوزستان، کرمانشاهان و مهاباد کارگاه‌های فنی و حرفهای دایر شد تا هر حرفه جویی به هر رشته‌ای که در آن ذوق و استعداد و قابلیت دارد زیر سرپرستی آموزش دهندگان کانون به آموختن آن به پردازد.

هم چنین برای با سواد کردن این گروه در کنار کلاس‌های پیکار با بیسوادی در همه شعبه‌های کانون با همکاری وزارت آموزش و پرورش دبستان‌هایی گشایش یافت که دانش آموختگان ممتاز این دبستان‌ها از جانب کانون به دبیرستان‌های دولتی فرستاده می‌شدند و هزینه زندگی و آموزش آنها را کانون می‌پرداخت.

کانون کارآموزی کشور پس از انقلاب اسلامی به سازمان ملی مهارت نامیده شد.

گالری عکس

منابع

  1. انتشارات دفتر مخصوص شهبانو، تهران، ۱۳۵۴، ص. ۷۶