پیمان سنتو
از سال ۱۳۲۷ شاهنشاه در سفرهای رسمی و چند سفر غیر رسمی از کشورهای آسیایی و اروپایی و امریکا دیدن کردند و با سران این کشورها دیدار و گفتگو نمودند. بیانات خردمندانه و دادوری های فرزانه شاهنشاه درباره مسایل گیتی و پیوندهای میان کشورها و پیوندهای میان ایران با دیگر کشورها، شاهنشاه را در ردیف نخست سیاستمداران بزرگ دنیا قرار داد. سفرهای شاهنشاه به کشورهای گوناگون یکی از ارزنده‌ترین کنش ها در سیاست خارجی کشور و بستن یک سری قراردادهای دو جانبه با بیشتر کشورها و برقراری دوستی و پیوندهای بازرگانی و فرهنگی میان ایران و دیگر کشورها شد.
۲۴ تیر ۱۳۳۷ کنفرانس سران کشورهای هم‌بند (عضو) پیمان بغداد در آنکارا برگزار شد. در این کنفرانس از دولت عراق به سبب کودتایی که در آن کشور انجام شده بود، شرکت نکردند. شاهنشاه، جلال بایار رییس جمهور ترکیه، اسکندر میرزا رییس جمهور پاکستان، نخست‌وزیران ایران و ترکیه و وزیران امور خارجه ترکیه و معاون وزارت امور خارجه پاکستان در این کنفرانس شرکت جستند. سران سه کشور هم‌بند پیمان بغداد درباره وضع خاورمیانه، به ویژه رویدادهای لبنان و عراق و دیگر مسایل سه کشور به گفتمان نشستند. روز پسین شاهنشاه و جلال بایار و اسکندر میرزا به سبب وضع ناگوار خاورمیانه بار دیگر همه مسایل را مورد بررسی قراردادند و به کنفرانس پایان دادند و آگاهی‌نامه (اعلامیه) پایان کنفرانس به چاپ رسید که در آن یادآور شده بود که سران کشورهای هم‌بند "پیمان بغداد" درباره وضع خاورمیانه به ویژه درباره رخدادهای لبنان و عراق با گفتمان در چاره‌جویی برای از میان بردن دشواری های منطقه هستند. سپس در پیامی که شاهنشاه و سران پاکستان و ترکیه برای پرزیدنت آیزنهاور فرستادند گرامی‌داشت خود را از اینکه دولت امریکا برای پایان دادن به رخدادهای هولناک لبنان در آن کشور نیروی نظامی فرستاده است ابراز داشتند.