پیام نوروزی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر به ملت ایران ۱ فروردین ماه ۱۳۳۳
| سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | املاک سلطنتی |
پیام نوروزی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر به ملت ایران ۱ فروردین ماه ۱۳۳۳
نوروز باستانی را که نشانه عظمت و افتخارات فراموش‌نشدنی ایران کهن است، به شما هم‌میهنان عزیزم تبریک می‌گویم.
این عید نوروز از دو جهت مایه سربلندی و امیدواری ما است: اول اینکه دلیل غیرقابل انکار لیاقت و شایستگی ملت ما برای زندگی آزاد و مستقل است، زیرا ملتی که طی هزارها سال، خاطرات و آداب نیاکان خود را از دستبرد حوادث و خطرهای عظیم حفظ کرده و هیچ وقت از یادش نرفته که ایرانی بوده و هست، هرگز بنده و مقهور دیگران نخواهدشد.
دیگر اینکه نوروز ما که اولین روز بهار است، طبیعی‌ترین روز تجدید سال و یکی از دلایل هوش و ذوق و تمدن ایران باستان است.
اگر ما به اندیشه‌های بزرگ و رفتار و کردار با فر و شکوه پدران بزرگوار خودمان آگاه باشیم و به صفات فضایل نژادی خود پی ببریم، تزلزل و نا امیدی را از خودمان دور می‌کنیم و به آینده امیدوار می‌شویم.
قدر و قیمت هر کس بسته به کارهای مهمی است که در دوره حیات از او سر زده‌است. قدر و منزلت هر ملتی نیز بسته به کارهای بزرگ و یادگارهای پرافتخاری است که در صفحه روزگار از آن ملت باقی مانده‌است. کسی که افتخارات گذشته ملت را به هیچ شمارد، در اشتباه است، زیرا اگر گذشته را به حساب نیاوریم برای هیچ کس شخصیت و اعتباری باقی نمی‌ماند، و همان شخصی که نسبت به افتخارات وطن بی‌اعتنا است، مسلماً حاضر نیست از گذشته، یعنی از اعتبارات و افتخارات خود چشم بپوشد.
ما مردم ایران به خواست خداوند یکتا و به نیروی صفات ممتاز خود دارای گذشته درخشان و افتخارات بزرگ بوده‌ایم و خطرات عظیم و محنت‌های طاقت‌فرسا را تحمل کرده و قومیت خود را از دست نداده‌ایم.
در آینده نیز به دلیل گذشته و به یاری کردگار منان زندگانی آزاد و مستقل خود را از دست نخواهیم داد. حالا ببینیم برای رفع معایب و بهترکردن این زندگانی چه رویه‌ای باید پیش گرفت.
ما دو نوع وظیفه داریم، یکی نسبت به خودمان و دیگری نسبت به میهن عزیز. در قسمت اول همانطور که برای سال نو خانه را از گرد و غبار می‌تکانیم، باید وجود خود را از خیالات بیهوده یا رنج‌آور و مضر مصفا کنیم، یعنی مثلاً ترس و نا امیدی را باید به خود راه ندهیم و از بدبینی و بدخواهی که برای فرد و جامعه کشنده‌ترین سم است، پرهیز نماییم. اصول بهداشت را نباید از نظر دور داشت. باید هر کس هدف معقولی متناسب با استعداد خود داشته باشد و هر روز یک قدم به آن هدف خود را نزدیک کند.
ولی در قسمت دوم، یعنی وظایف اجتماعی و وطنی کار مشکل‌تر می‌شود، زیرا نه تنها باید وظایف خود را انجام داد، بلکه باید دیگران را هم در راه سعادت هدایت کرد و آنها را که لغزیده‌اند، از افتادن نگاه داشت. نه تنها باید قانون را مراعات کرد، بلکه باید دیگران را هم از خلاف قانون کردن مانع شد. باید با بی‌ایمانی و بی‌اخلاقی و بی‌وطنی که موجب بدبختی و فنای هر فرد و جامعه‌ای است، با تمام قوا مبارزه کرد و از هیچ سختی و رنجی روگردان نشد.
و اما من از مشتقات کم‌نظیری که تحمل کرده‌ام بهترین نتیجه را گرفته، یعنی در عزم خدمتگزاری به کشور راسخ‌تر شده‌ام، و تا آرزوی سعادتی را که برای ملت خودم دارم به مرحله عمل نرسانم، آسوده نخواهم نشست.
من املاک خودم را بین رعایا تقسیم می‌کنم، خالصجات دولتی نیز به زارعین واگذار خواهدشد. با سدهایی که بسته خواهدشد و در نتیجه حفر چاه‌های عمیق و احداث قنات‌های جدید، بر وسعت کشاورزی و آبادانی افزوده خواهدگشت، و با بنای کارخانه‌ها از نیازمندی ما به خارجه کاسته خواهدشد، و نه تنها مردم بیکار وجود نخواهدداشت، بلکه به افرادی از خارج کشور محتاج خواهیم بود. خانه‌های ارزان قیمت زیادی ساخته شده و بین کارگران و کارمندان دولت، اعم از نظامی و غیرنظامی تقسیم خواهدشد.
یقین دارم که در آینده نزدیکی با همت و کوشش شما فرزندان خلف این آب و خاک، مظاهر آبادی و آسایش در تمام نقاط کشور نمایان خواهدشد. باید نه فقط از خرابکاری و فساد مغرضین جلوگیری کنید، بلکه باید با تمام قوا به پیشرفت نقشه‌های عمرانی دولت کمک برسانید.
از خداوند بزرگ مسئلت دارم که سال نو بر خانواده‌های عزیز شما به خوشی و فرخندگی بگذرد و نور ایمان و امید و ایران‌پرستی که راهنمای سعادت است، همواره در دل شما فروزان‌تر باشد.